تجربیات پرستاران از رساندن خبر بد به بیماران و همراهان

مقدمه: کادر پزشکی، بیماران و همراهان بیماران همیشه در معرض مواجهه با اخبار، شرایط و اوضاعی هستند که آن‌ها را «خبر بد» و «شرایط ناخوشایند» ارزیابی می‌کنند. هدف از این پژوهش، تبیین تجربیات پرستاران از رساندن خبر بد به بیماران و همراهان آنان بوده است.روش: در این پژوهش کیفی با 30 پرستار مصاحبه نیمه ساختار به عمل آمد. نمونه‌گیری مبتنی بر هدف و با حداکثر از تنوع انتخاب شدند. حداقل یک سوال باز در تمامی مصاحبه‌ها مطرح شد، بقیه سوالات کاوشی بود. مصاحبه‌ها خط به خط، دست نویس و مطابق رویکرد «تحلیل محتوا» آنالیز شدند. برای شرکت در مطالعه و ضبط صدا رضایتنامه شفاهی اخذ گردید.یافته‌ها: از آنالیز داده‌ها مضامین «به پزشک واگذارکردن، توسل به اقوام دورتر، مهیاکردن زمینه، کوچک‌جلوه‌دادن موضوع» استخراج شد. مشارکت‌کنندگان ابلاغ «اخبار تشخیصی» را جز مسیولیت و وظایف خود نمی‌دانستند، لذا تلاش می‌کردند تا هر آنچه که در این حیطه باشد را به پزشک واگذار نمایند. یکی از رایج‌ترین استراتژی‌های پرستاران در رساندن خبر بد «روحیه دادن به بیمار و همراه وی» بوده است. نتیجه‌گیری: داده‌ها نشان داد پرستاران در ابلاغ خبر بد به بیماران و همراهان وی از روش‌های غیر مستقیم استفاده می‌کنند، پزشکان را مسوول این کار می‌دانند، دستورالعمل خاصی در خصوص ابلاغ اخبار بد به بیمار و خانواده ندارند و هر پرستاری به سبک خاص خود مبتنی بر ذهنیات، ولی مطابق فرهنگ رفتار می‌نماید. با توجه به تنوع اجتماعی و فرهنگی بیماران، ضروری است تا پرستاران با شیوه‌های علمی ابلاغ خبر بد که به کرات در زندگی کاری خود با آن مواجهه می شوند، آشنا شوند.