حقوق بیمار در ارتباطات کنترل نشده پزشک با صنایع

اگرچه ارتباط پزشک ـ صنایع می‌تواند فرصتی استثنایی در ارتقای دانش پزشکی و مراقبت از بیمار باشد، امّا فرصتی برای ایجاد تورش‌های مختلف نیز هست؛ تورش‌هایی که اغلب، زیان‌های احتمالی آن متوجه بیماران می‌شود نه طرفین درگیر در ارتباط (پزشک و صنایع). عوارض بالقوه ناشی از ارتباطات کنترل نشده فرد حرفه‌ای ـ صنایع، جوامع علمی سراسر دنیا را به سمت اعمال کنترل، از طریق تدوین کدهای الزام‌‌آور حرفه‌ای ـ اخلاقی سوق داده است.روشی بررسی: در این مقاله ماهیت ارتباط پزشک ـ صنایع به صورت توصیفی ـ تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته و با مرور تعدادی از دستورالعمل‌ها و کدهای حرفه‌ای ـ اخلاقی موجود در دنیا، دستورالعملی متناسب با جامعه ایران پیشنهاد گردیده است.یافته‌ها: حالت ایده‌آل در ارتباط پزشک ـ صنایع، عدم وجود هرگونه ارتباط مالی یا معنوی و نپذیرفتن هرگونه پیشنهاد و یا هدیه است. اگرچه اغلب پزشکان، منکر هرگونه تاثیرپذیریِ ناشی از این ارتباط هستند، اما بررسی‌ها نشانگر وجود ارتباطی قوی بین دریافت مزایا از طرف صنایع و علاقه‌مندی به محصولات آنها است. از طرف دیگر، عدم اعلام این ارتباط به بیمار، می‌تواند به اعتماد او نسبت به جامعه درمانی و شایستگی علمی پزشک خدشه وارد کند. بنابراین الزام ناشی از کدها و دستورالعمل‌های حرفه‌ای ـ اخلاقی می‌تواند در حفاظت از حقوق بیماران و ممانعت از ایجاد تعارض منافع در رفتار و تصمیمات حرفه‌ای پزشکان، نقش بسزایی داشته باشد.نتیجه‌گیری: غالب مفاد کدهای اخلاقی موجود، به سبب عقلانی بودن، در مورد صنایع مرتبط با نظام سلامت در ایران نیز قابل اجرا هستند. نکته مهم در تضمین رسمیت یافتن این کدها، استفاده از نظرات پزشکان درگیر در این نوع از ارتباطات و برگزاری آموزش‌های مداوم در قالب تحلیل اخلاقی موارد واقعی است.