انگ اجتماعی کووید 19 خطرناک‌تر از پاندمی کووید

یکی از چالش‌های نوظهور جهانی در مدیریت بیماری‌های عفونی، پرداختن به بیماری کرونا ویروس است (1). در اواخر دسامبر سال 2019، کروناویروس جدیدی، با نام کروناویروس نوین، باعث آغاز شیوع بیماری کووید 19 در کشور چین شد که در حال حاضر تهدیدات بهداشتی بزرگی را برای سلامتی عمومی جهان ایجاد کرده است. کروناویروس در تمام کشورهای جهان و همچنین ایران شیوع پیدا کرده و به سرعت سلامت روانی و جسمی را به خطر انداخته است. این شکل از همه‌گیری یک بیماری، در واقع یک رخداد بزرگ اجتماعی است که نه‌تنها در سطح یک منطقه که در سطح کشور و حتی کل دنیا مطرح گشته است (2).با ایجاد پاندمی کروناویروس، جامعه بشری علاوه بر عوارض جسمی این بیماری، با عوارض روحی گسترده آن نیز رو به رو شده‌اند که می‌توان به استیگمای اجتماعی اشاره کرد (1). ریشه استیگما یا داغ اجتماعی در ارتباطات اجتماعی و بین فردی است و آن را می‌توان به عنوان یک فرآیند اجتماعی تعریف کرد که مشخصه آن طرد است (2). استیگما جنبه‌های مهم زندگی فرد همانند منزلت انسانی، موقعیت اجتماعی، فرصت‌های شغلی، ازدواج، روابط خانوادگی و روابط دوستانه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. فرد دچار استیگما، از یک انسان کامل و معمولی به یک انسان داغ‌زده و یا نادیده‌گرفته‌شده، تنزل پیدا می‌کند، اگرچه استیگما به عنوان یک پدیده جهانی شناخته شده است، اما تجربه آن و تبعیض‌های وارده در هر محیط، از کشوری به کشور دیگر و حتی از شهری به شهر دیگر متفاوت می‌باشد، افرادی که پذیرش اجتماعی کامل را دریافت نمی‌کنند، موقعیت استگیمایی را تجربه می‌کنند که نشانه جسمی یا ننگ اخلاقی می‌تواند باشد و علامت بی‌ارزش‌کردن فرد است (2).....