بررسی اثر علی رهبری اخلاقی بر معنی‌داری شغلی، رفتار یادگیری گروهی و هویت سازمانی با آزمون نقش میانجی عدالت

زمینه و هدف: در پژوهش‌های پیشین ارتباط بین رهبری اخلاقی به عنوان مهم‏ترین عامل تدوام حیات و استمرار موفقیت سازمان‏ها با معنی‌داری شغلی، رفتار یادگیری گروهی و هویت سازمانی با نقش میانجی عدالت کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر علی رهبری اخلاقی بر معنی‌داری شغلی، رفتار یادگیری گروهی و هویت سازمانی در حضور متغیر میانجی عدالت انجام شده ‏است.مواد و روش‌‌ها: این پژوهش با روش توصیفی همبستگی انجام شد. نمونه‌ها شامل 186 نفر از کارکنان بیمارستان امام رضا شهر ارومیه بودند که به روش تصادفی طبقه‏ای نسبتی انتخاب شدند. داده‌ها از طریق پرسشنامه‌های رهبری اخلاقی، عدالت، معنی‌داری شغلی، رفتار یادگیری گروهی و هویت سازمانی جمع‏آوری گردید. داده‌ها با نرم‌افزار lisre l8.8 و با استفاده از مدل معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.ملاحظات اخلاقی: در این مطالعه ملاحظات اخلاقی همانند توضیح اهداف تحقیق، تکمیل فرم رضایت آگاهانه، مشارکت داوطلبانه و اطمینان در مورد محرمانه‌بودن اطلاعات رعایت گردید.یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که نقش میانجی عدالت در رابطه بین رهبری اخلاقی با رفتار یادگیری گروهی، معنی‌داری شغلی و هویت سازمانی در مدل معادلات ساختاری تایید می‌شود. همچنین بین رهبری اخلاقی با عدالت رابطه معنی‌دار (ضریب=0.53) دیده شد. معنی‌داری شغلی دارای اثر مثبت بر عدالت (ضریب=0.36) می‌باشد، به علاوه عدالت دارای اثر مثبت معنی‌دار بر رفتار یادگیری گروهی (ضریب=0.82)، معنی‌داری شغلی (ضریب=0.43) و هویت سازمانی (ضریب=0.60) می‌باشد.نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد مکانیزم میانجی عدالت نقش قابل توجهی در توضیح نفوذ رهبری اخلاقی بر معنی‌داری شغلی، رفتار یادگیری گروهی و هویت سازمانی بین کارکنان بیمارستان دارد. پیشنهاد می‌شود راهبردهای مناسب برای انتخاب مدیران و بهبود بعد رهبری اخلاقی در آنان اتخاذ گردد.