مقایسه‌ی میزان حساسیت اخلاقی دانشجویان پرستاری و پرستاران دانشگاه علوم پزشکی شهر کرمان در سال 89

امروزه با افزایش روز افزون دانش دارویی و مداخلات بالینی، توجه به مسایل اخلاقی در حیطه‌ی کار پرستاری نیز از اهمیت خاصی برخوردار شده است. وجود و افزایش استدلال اخلاقی، مسوولیت اخلاقی، انتخاب اخلاقی و حساسیت اخلاقی در کار روزانه پرستاران همچون افزایش دانش عملی در حرفه‌ی پرستاری از اهمیت خاصی برخوردار است. پرستار نیز به عنوان یکی از اعضای تیم سلامت، باید به مسایل اخلاقی حرفه‌ی خود آگاه و حساس باشد تا در تصمیم‌گیری‌ها به حقوق بیمار خود احترام بگذارد و تاثیر مسایل اخلاقی را در حرفه‌ی بالینی خود مدیریت کند. شواهد حاکی از آن است که عوامل مختلفی بر روی حساسیت اخلاقی تاثیر گذار است. این مطالعه‌ی توصیفی ـ تحلیلی با هدف مقایسه‌ی میزان حساسیت اخلاقی بین دانشجویان و پرستاران و بررسی خصوصیات دموگرافیک بر روی حساسیت اخلاقی، انجام گرفت. اطلاعات این پژوهش با استفاده از برگردان فارسی پرسشنامه‌ی حساسیت اخلاقی (mmsq) که در سال 2005م. توسط comrie اصلاح شده است و توسط محقق، فرهنگ‌سازی شده و شامل 28 سوال و شش رده است جمع‌آوری گردید و سپس اعتبار و اعتماد این پرسشنامه مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها نشان دهنده‌ی آن است که با توجه به متفاوت بودن اجزای حساسیت اخلاقی در دو گروه دانشجویان و پرستاران با استفاده از آزمون تی مستقل در نمره‌ی حساسیت اخلاقی دو گروه تفاوت معنی‌داری مشاهده نگردید p=0.22)). با توجه به اینکه پایین بودن حساسیت اخلاقی در پرستاران منجر به تصمیم‌گیری نامناسب در آن‌ها می‌شود نیاز است تا مطالعات بیشتری بر روی این مساله انجام گیرد و برنامه‌های آموزشی مناسبی برای توسعه‌ی حساسیت اخلاقی در هر دو گروه دانشجویان و پرستاران توصیه گردد.