پریشانی اخلاقی پرستاران شاغل در مراکز درمانی شهر بم در سال 1390

شتاب فزاینده پیشرفت فن‌آوری‌های زیست پزشکی در دهه‌های اخیر، با افزایش گرایش به مباحث اخلاقی همراه گردیده است. پرستاران نیز از جمله پرسنل سلامت هستند که به طور مداوم در شرایطی قرار می‌گیرند که مستلزم تصمیم‌گیری می‌باشند. آنان هر روزه در محیط کاری خود در حین کشمکش با انواع گوناگونی از تنش‌های روحی روبه‌رو هستند. در این میان، پریشانی اخلاقی بر تمام ابعاد زندگی حرفه‌ای و شخصی آن‌ها تاثیر می‌گذارد. هدف از این مطالعه تعیین میزان پریشانی اخلاقی پرستاران شاغل در مراکز درمانی بم در سال 1390 می‌باشد.روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی ـ مقطعی است. نمونه‌ها شامل 140 نفر از پرستاران شاغل در مراکز درمانی شهر بم می‌باشند و داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه پریشانی اخلاقی که روایی و پایایی آن در مطالعات دیگر اندازه‌گیری شده (آلفاکرونباخ 86%)، جمع‌آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون واریانس یک‌طرفه انجام یافته است.یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که میزان پریشانی اخلاقی پرستاران مورد پژوهش 041/5 می‌باشد. همچنین ارتباط معنی‌داری بین سن (0 0/0p=)، سابقه کار (1 0/0p=)، میزان تعامل و همکاری علمی بین پزشک و پرستار (0 0/0 p=)، تصمیم گیری در مورد استعفا (0 0/0p=)، احساس امنیت شغلی (0 0/0p=)، میزان برخورداری از حمایت مدیران بیمارستان (0 0/0 p=) با پریشانی اخلاقی وجود دارد.بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به این‌که میزان پریشانی اخلاقی پرستاران شرکت‌کننده در مطالعه در حد بالایی می‌باشد. به نظر می‌رسد راه‌کارهایی جهت کاهش آن ضروری است از جمله: عضویت پرستاران در کمیته اخلاق بیمارستان، ایجاد تمهیداتی جهت مشاوره و بیان موقعیت‌های استرس‌زای اخلاقی و آموزش راهبردهای مقابله‌ای با پریشانی اخلاقی می‌تواند در این زمینه کمک‌کننده باشد.