نقدی بر پروتکل گرونینگن در حمایت از اتانازی نوزادان معلول از منظر اخلاقی

امروزه علی‌رغم پیشرفت‌های علمی‌ای که در زمینه مراقبت از نوزادان در دنیا رخ داده است هنوز بسیاری از نوزادان به علت مواجهه با موقعیت‌های بحرانی پزشکی از وضعیت بسیار نامساعدی جهت ادامه حیات رنج می‌برند. برخی از مراقبین بهداشتی و حتی والدین این نوزادان معتقدند که خاتمه‌دادن به رنج پایان‌ناپذیر آن‌ها بهترین کمک به آنان می‌باشد.مطابق مدارک معتبری که وجود دارند فی‌الحال پزشکانی برای انجام اتانازی فعال داوطلبانه، در کشورهایی مانند هلند، آمریکا، انگلیس و استرالیا تربیت می‌شوند و همچنین برخی از متخصصان نوزادان به راحتی پذیرفته‌اند که به منظور کمک به بشریت اقدام به اتانازی غیرداوطلبانه در نوزادان الزامی است.در عصر حاضر در حالی که کلیه ادیان الهی مخالفت خود را به وضوح با اتانازی بیان کرده‌اند، این سوال مطرح است که چگونه انسان‌های مدعی اخلاق و حقوق بشر از قانونی‌ساختن سقط جنین در چند دهه گذشته تا اتانازی نوزادان و کودکان معلول سقوط کرده‌اند و با تصویب پروتکل گرونینگن در دفاع از اتانازی نوزادان می‌کوشند. این مقاله مروری با تکیه بر کتب و مقالات معتبر دنیا به نقد و بررسی این پروتکل می‌پردازد.