بررسی شبیه‌سازی انسان از بعد اخلاقی

شبیه‌سازی انسان، پدیده‌ای است نوظهور، که هنوز در آغاز راه شگرف و بی‌مانند خود است و از همین روست که دغدغه‌های متفکرین عالم، به ویژه عالمان دین و اخلاق رابه خود مشغول کرده است. هرچند عده‌ای به دلیلِ هزینه بالای تکنولوژی شبیه‌سازی، شیوع آن و در نتیجه پرسش‌های اخلاقیِ پیرامون آن را اغراق‌آمیز می‌دانند؛ ولی پاسخ به این پرسش اساسی ضرورتی گریز‌ناپذیر است: آیا شبیه‌سازی انسان از نظر اخلاقی مجاز است یا خیر؟پس از بررسی و آزمون فرضیات در این تحقیق، به عنوان نتیجه می‌توان گفت که، به نظر می‌رسد مفسده‌ی واقعی برای پدیده‌ی شبیه‌سازی متصور نباشد؛ به همین جهت شاید بتوان گفت اکنـون که تحقیقات در زمینـه‌ی شبیه‌سـازی انسان آغاز شده، امکـان به عقب برگرداندن، ممنـوع‌کردن و یا نادیـده‌گرفتن آن وجود ندارد و در عوض، بایـد تحقیقـات در زمینـه‌ی شبیـه‌سـازی را جهت‌دار نمود و قوانین حقوقی را در این ارتباط وضع کرد؛ همچنین ضروری است تا بایدها و نبایدهای اخلاقی در این ارتباط، بر مبنای موازین عُرف و شرع، به دقت تبیین گردد.