اثربخشی مداخله‌ی معنوی برکاهش پریشانی مادران کودکان مبتلا به سرطان

مقدمه: تاثیری که ابتلای یک کودک به سرطان بر پریشانی والدین و اعضای خانواده‌‌اش می‌گذارد، کمتر از تاثیری که بر کیفیت زندگی خود او می‌گذارد، نیست. هدف پژوهش حاضر، مطالعه اثر‌بخشی مداخله معنوی در کاهش پریشانی مادران کودکان مبتلا به سرطان است.روش: این پژوهش از نوع طرح‌های نیمه آزمایشی است. نمونه آماری که شامل است بر 12 نفر از مادران کودکان مبتلا به سرطان، که فرزندشان در بیمارستان امام حسین شهر تهران بستری بود، به صورت تصادفی انتخاب شده و تحت روان‌درمانی مبتنی بر مداخله معنوی قرار گرفتند. مداخله طی 6 جلسه، به فاصله هر روز، به مدت 90 دقیقه آموزش و اجرا شد. میزان پریشانی مادران در جلسه اول قبل از شروع درمان و سپس جلسه سوم و پنجم، با پرسشنامه سنجش پریشانی کسلر(k10) مورد ارزیابی قرار گرفت. 3 هفته پس از آخرین جلسه مداخله، مجدداً میزان پریشانی مادران، با همان پرسشنامه ارزیابی شد و سپس نتایج مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش اندازه‌گیری مکرر استفاده شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که مداخله معنوی در کاهش پریشانی مادران کودکان مبتلا به سرطان موثر است.نتیجه‌گیری: در راستای برنامه‌ریزی‌های جامع‌نگر در حمایت از مادران کودکان مبتلا به سرطان، روان‌درمانی مبتنی بر مداخله معنوی به عنوان مقوله‌ای مهم تلقی می‌گردد و لازم است مورد عنایت بیشتر متخصصان و مسوولین ذی‌ربط و واحدهای روان‌شناسی مراکز درمانی سرطان قرار گیرد.