دیسترس اخلاقی در عملکرد بالینی پرستاران: یک مطالعه توصیفی ـ مقطعی

دیسترس اخلاقی پدیده‌ای شایع در حرفه پرستاری است که می‌تواند زندگی کاری پرستاران را تحت تاثیر قرار داده و تاثیرات متفاوتی را بر کارکنان، بیماران و سازمان‌های بهداشتی داشته باشد. مطالعه توصیفی حاضر جهت بررسی دیسترس اخلاقی در 220 نفر از پرستاران بیمارستان‌های آموزشی شهر بیرجند با استفاده از پرسشنامه دیسترس اخلاقی کورلی صورت گرفته است. این پرسشنامه 21 سوالی پس از ترجمه مورد روایی و پایایی قرار گرفته و روایی آن به صورت 88 درصد و پایایی آن (آلفای کرونباخ) 93 درصد محاسبه شد. نتایج به دست‌آمده حاکی از آن است که میانگین شدت دیسترس اخلاقی در واحدهای مورد پژوهش 25/2 (ازکل5-0) و میانگین تکرار آن 11/2 (از کل5-0) بوده است. بین دیسترس اخلاقی و ویژگی‌های دموگرافیک افراد همانند نوع بخش محل خدمت رابطه معنی‌داری وجود داشته است (05/0p < )، ولی این ارتباط با نوع استخدام و جنس پرستاران معنی‌دار نبوده است (05/0p > ). با توجه به بالاتربودن سطح شدت دیسترس اخلاقی در پرستاران توجه هرچه بیشتر در جهت آشنایی آن‌ها با این پدیده و علل پیدایش آن بایستی مورد توجه قرار گیرد.