تعیین میزان رخداد رفتارهای ایذایی در بخش‌های درمانی

زمینه و هدف: رفتار ایذایی هر نوع رفتار نامناسب، مقابله یا تضاد، از بدرفتاری کلامی تا خشونت فیزیکی یا جنسی را شامل گردیده و منجر به آسیب یا ارعاب دیگران می‌شود. رفتارهای ایذایی در محیط‌های درمانی تاثیرات گسترده‌ای بر گیرندگان و ارائه‌دهندگان خدمات سلامتی دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی بروز رفتار ایذایی و جو حاکم بر روابط پزشک و پرستار در جامعه درمانی بوده است.مواد و روش‌ها: یک مطالعه توصیفی مقطعی است که 248 نفر از کارکنان بیمارستان‌های آموزشی اصفهان با روش نمونه‌گیری تمام‌شماری وارد مطالعه شده و اطلاعات از طریق پرسشنامه محقق‌ساخته بررسی رفتارهای ایذایی، دارای سوالات چندگزینه‌ای طی سال 1396 جمع‌آوری شد. داده‌ها در نرم‌افزار spss 16 با استفاده از آمار توصیفی گزارش شدند.یافته‌ها: 163 نفر (7/65 درصد) شرکت‌کنندگان کارکنان زن و مابقی مرد، 82 (33/1 درصد) نفر از پاسخ‌دهندگان از بیمارستان الزهرا و 105 (42/3 درصد) نفر در بخش اورژانس مشغول به کار بودند. 212 (85/5 درصد) نفر از پاسخ دهندگان شاهد رفتارهای ایذایی از سوی پزشک و همچنین پرستار و 200 (80/6 درصد) نفر شاهد رفتارهای ایذایی از سوی سایر کارکنان بیمارستان‌ها بوده‌اند. از نظر واحدهای مورد پژوهش 17 (6/9 درصد) نفر جو پزشک پرستار را بسیار مثبت و 148 (59/7 درصد) نفر جو را نسبتاً مثبت ذکر نموده‌اند.ملاحظات اخلاقی: این مقاله حاصل طرح تحقیقاتی با کد مصوب 292272 از کمیته تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی اصفهان است. از همه پرسش‌شونده‌ها قبل مطالعه رضایت آگاهانه اخذ گردید.نتیجه‌گیری: از آنجایی ‌که رفتار ایذایی از بروز بالایی بین پزشکان و پرستاران برخوردار است و بر ارتباط آن‌ها تاثیر منفی دارد، به نظر می‌رسد داشتن یک سیستم مدیریتی با قوانین کارا با قابلیت اجرایی برای همه و ارائه آموزش‌ها در زمینه ارتباطات از اهمیت بالایی برخوردار است.