تبیین تجربیات زیسته پرستاران از دروغ مصلحت‌آمیز در مراقبت اخلاقی از بیمار

زمینه و هدف: قرارگرفتن پرستار در دوراهی‌های اخلاقی، مربوط به انتقال حقایق به بیمار و یا کتمان آن، اجتناب‌ناپذیر است و گاهی پرستار در موقعیتی قرار می‌گیرد که برای حفظ منافع بیمار از دروغ مصلحت‌آمیز استفاده می‌کند. شناخت موقعیت‌های استفاده از دروغ و اتخاذ تدابیری جهت ارائه حقیقت درمان به بیماران جهت اخذ تصمیمات صحیح درمانی بر مبنای حقیقت، اولویت ارائه مراقبت اخلاقی است. مطالعه حاضر با هدف تبیین تجربیات پرستاران در ارتباط با استفاده از دروغ مصلحت‌آمیز در فرآیند مراقبت اخلاقی از بیمار صورت گرفت.مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر مبتنی بر رویکرد کیفی و از نوع پدیدارشناسی توصیفی است. در این پژوهش با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند، هجده نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران، در سال 1397، از طریق مصاحبه‌های عمیق، فردی و نیمه‌ساختاریافته، تجربیات خود را از دروغ مصلحت‌آمیز در مسیر مراقبت اخلاقی از بیمار به اشتراک گذاشتند. متن مصاحبه‌های ضبط‌شده پس از مکتوب‌سازی، بر اساس رویکرد کلایزی تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: نتایج آنالیز داده‌ها، به صورت سه طبقه اصلی و نه زیرطبقه، تعیین و بر اساس ماهیت، به صورت مفهومی نامگذاری گردید. طبقات اصلی پژوهش شامل سراشیبی‌های مسیر مراقبت اخلاقی، فرازهای مسیر مراقبت اخلاقی و دوراهی‌های مسیر اخلاق بودند.ملاحظات اخلاقی: اهداف و محتوای مطالعه برای تمامی شرکت‌کنندگان توضیح داده شده و در صورت رضایت برای شرکت در مطالعه، فرم رضایت‌نامه کتبی برای تمامی آن‌ها تکمیل گردید.نتیجه‌گیری: برقراری ارتباط صادقانه و حفظ اعتماد بیماران، پیمودن سراشیبی مسیر مراقبت اخلاقی را هموار می‌سازد. همچنین اتکا به حس حمایت از بیمار، همکاری تیمی و تمسک به ارزش‌های حرفه پرستاری تسهیلگر گذر از دوراهی‌های مسیر با محوریت حفظ حریم و اسرار بیماران است. جهت نیل به این هدف، ارتقای مهارت‌های ارتباطی پرستاران و برگزاری دوره‌های هم‌اندیشی و بیان تجارب گروهی در ارتباط با ارائه مراقبت با هدف حفظ ارزش‌های حرفه پرستاری و تکامل آن‌ها توصیه می‌گردد.