درک پرستاران شاغل در بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی یزد از دیسترس اخلاقی

زمینه و هدف: پرستاران یکی از بزرگ‌ترین گروه‌های ارائه‌دهنده خدمت هستند که در محیط کاری خود با تنش‌های روحی رو به رو هستند. مطالعه حاضر با هدف تعیین درک پرستاران شاغل در بیمارستان‌های آموزشی شهر یزد از دیسترس اخلاقی انجام گرفته است.مواد و روش‌ها: مطالعه توصیفی مقطعی حاضر بر روی 370 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان‌های آموزشی شهر یزد در سال 1391 صورت گرفته است. نمونه‌گیری به صورت سهمیه‌ای و غیر تصادفی انجام شد. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه استاندارد دیسترس اخلاقی استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss 18 تحلیل شد.ملاحظات اخلاقی: نظر به کدهای اخلاق پژوهش، پس از توضیح اهداف پژوهش برای شرکت‌کنندگان، رضایت آگاهانه آن‌ها کسب گردیده و به آنان درباره محرمانگی اطلاعات اطمینان خاطر داده شد.یافته‌‌ها: میانگین نمره دیسترس اخلاقی درک‌شده در پرستاران 1/28±3/41 و میانگین نمره تکرار شدت دیسترس اخلاقی 1/1±2/60 به دست آمد. بین شدت دیسترس اخلاقی با سن و وضعیت تاهل ارتباط آماری معنی‌داری مشاهده شد (0/05≥p). بین میانگین نمره شدت دیسترس اخلاقی با سایر ویژگی‌های جمعیت‌شناختی ارتباط آماری معنی‌داری مشاهده نشد (0/05≤p).نتیجه‌گیری: با توجه به شدت متوسط رو به بالای دیسترس اخلاقی در پرستاران مورد مطالعه، لازم است تا سیاستگذاران و مدیران پرستاری تدابیر و راهبردهایی را در جهت کاهش شدت دیسترس اخلاقی و همچنین شناخت علل آن اتخاذ نمایند.