نقش باورهای اخلاقی و نوع‌دوستی در تبیین نگرش به اهدای عضو با میانجی‌گری عمل به باورهای دینی

زمینه و هدف: نوع‌دوستی و باورهای اخلاقی و دینی نقش اساسی در فرهنگ‌سازی اهدای عضو دارند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر باورهای اخلاقی و نوع‌دوستی بر نگرش به اهدای عضو با میانجی‌گری عمل به باورهای دینی انجام شده است.مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی مقطعی مبتنی بر مدل معادلات ساختاریابی (structural equation model)، بر روی 323 نفر از دانشجویان دانشگاه‌های علوم پزشکی، شهرستان‎های میاندوآب و مهاباد در سال 1394 که به روش خوشه‎ای چند مرحله‎ای انتخاب شدند، انجام گردید. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه محقق‌ساخته باورهای اخلاقی، پرسشنامه نوع‌دوستی carlo، مقیاس نگرش به اهدای عضو tihana و مقیاس عمل به باورهای دینی nilson استفاده شد. جهت آزمون مسیرهای میانجی از روش bootstrap استفاده شد.ملاحظات اخلاقی: پس از بیان اهداف و اهمیت پژوهش، تاکید بر رازداری اطلاعات، رضایت شفاهی دانشجویان برای مشارکت در پژوهش کسب شد.یافته‌ها: بین نگرش به اهدای عضو با متغیر عمل به باورهای دینی (0/442=r و 0/001=p)، باورهای اخلاقی (0/416=r و 0/003=p) و نوع‌دوستی (0/298=r و 0/005=p) همبستگی مثبت و معنی‌دار وجود داشت. اثر مستقیم باورهای اخلاقی، نوع‌دوستی و عمل به باورهای دینی بر نگرش به اهدای عضو معنی‌دار بود. همچنین اثر غیر مستقیم باورهای اخلاقی و نوع‌دوستی با میانجی‌گری عمل به باورهای دینی معنی‌دار بود. در مجموع 57‌% از واریانس متغیر نگرش به اهدای عضو، از طریق مدل پژوهش تبیین گردید.نتیجه‌گیری: نظر به تاثیر باورهای اخلاقی، نوع‌دوستی و عمل به باورهای دینی بر نگرش به اهدای عضو، می‌توان با ارتقای باورهای اخلاقی از طریق آموزش‌های فردی و گروهی، نگرش مثبت دانشجویان نسبت به اهدای عضو را افزایش داد.