بررسی عوامل مستعدکننده خشونت شغلی علیه کارکنان درمانی شاغل در اورژانس بیمارستان‌های آموزشی شهر اراک

زمینه و هدف: خشونت شغلی به صورت افزاینده‌ای به عنوان یک مشکل در نظام مراقبت سلامت شناخته شده است. این مطالعه با هدف تعیین عوامل مستعدکننده خشونت شغلی علیه کارکنان درمانی شاغل در اورژانس بیمارستان‌های آموزشی شهر اراک انجام شده است.مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، 108 نفر از کارکنان درمانی شاغل در بخش اورژانس بیمارستان‌های منتخب اراک درباره خشونت‌های کلامی و فیزیکی در سال 1394 مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه خشونت محل کار در واحدهای سلامت، مشتمل بر چهار بخش (اطلاعات جمعیت‌شناختی، تهدید، خشونت کلامی و خشونت فیزیکی) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss 21 تجزیه تحلیل شد.ملاحظات اخلاقی: هدف مطالعه برای شرکت‌کنندگان توضیح داده شده و درباره بی‌نامی و محرمانگی اطلاعات به آنان اطمینان داده شد. همچنین رضایت شفاهی کارکنان درکانی برای شرکت در مطالعه کسب گردید.یافته‌ها: 28/7 درصد از کارکنان درمانی در طی 12 ماه گذشته مورد خشونت فیزیکی و 77/7 درصد مورد خشونت کلامی قرار گرفته بودند. 13/1 درصد از شرکت‌کنندگان تعداد دفعات آزار لفظی را خیلی زیاد، 15/7 درصد زیاد، 28/7 درصد متوسط و بقیه آن را کم یا خیلی کم گزارش کردند. بیشترین علت محرک بروز خشونت شلوغی و ازدحام بخش بوده و بیشترین عامل منجر به خشونت فیزیکی (85/4 درصد) و کلامی (60/5 درصد) همراهان بیمار بودند.نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان‌دهنده شیوع بالای خشونت به ویژه از نوع کلامی، علیه کارکنان اورژانس می‌باشد. در این مطالعه خشونت بیشتر از طرف همراهان اعمال شده بود که می‌توان با مدیریت و برنامه‌ریزی و آموزش همگانی از آن پیشگیری نمود.