مقایسه سمیت و اثرات ضدباکتریایی نانوذرات CuO و TiO2 در محیط‌کشت جامد

زمینه و هدف: بررسی سمیت مواد مربوط به علم نانوتکنولوژی قبل از توسعه هرچه بیشتر این صنعت ضروری است. از طرف دیگر ویژگی‌های منحصر به فرد مواد مربوط به این تکنولوژی می‌تواند در حذف باکتری‌ها از مواد دیگر استفاده شود. در این مطالعه سمیت و قدرت گندزدایی نانوtio2 و نانوcuo با استفاده از چهار گونه باکتریایی در محیط‌های جامد مورد بررسی قرار گرفته است.روش بررسی: محلول استوک نانوذرات (g-tss/l 10) توسط محیط کشت مولر هینتون آگار رقیق شد تا غلظت‌های mg-tss/l 6000-5 از آن به دست آید. از هریک از این غلظت‌ها، سه پتری دیش تهیه گردید و باکتری‌های خالص‌سازی شده بر روی آنها، کشت داده شدند. پس از کشت باکتری‌ها بر روی محیط کشت‌های حاوی نانوذرات، درصد بازدارندگی رشد تعیین گردید. بر اساس این اطلاعات 50% بازدارندگی رشد (ec50)، غلظت بدون بازدارندگی رشد (noec) و 100% بازدارندگی رشد تعیین گردید. یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد سمیت نانو tio2 در محیط جامد بیشتر از نانوcuo است. در این مورد ec50 نانوtio2 با استفاده از اشرشیاکلی، باسیلوس سوبتیلیس، استافیلوکوک اورئوس و سودوموناس آیروژینوزا به ترتیبmg-tss/l 181، 571، 93 و 933 محاسبه شد. در حالی که این اعداد برای نانوcuo به ترتیب برابر باmg-tss/l 2550، 1609، 946 و 1231 به دست آمد. نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که استافیلوکوک اورئوس به دلیل حساسیت بالا به هر دو نانوذره tio2 و cuo، و هم‌چنین اشرشیاکلی به دلیل مقاومت بالا به ترتیب به عنوان شاخص زیستی در تست‌های سمیت و تست‌های تعیین قدرت عوامل ضد باکتریایی نسبت به سایر باکتری‌های مورد بررسی در این مطالعه ارجحیت دارند.