امکان سنجی استفاده از زهاب کشاورزی وارده به تالاب خرمشهر (ناصری) در طرح های شورورزی از نقطه نظر آلودگی زهاب به آفت کش های کشاورزی

زمینه و هدف: کمبود منابع آب موجب مورد توجه قرار گرفتن زهاب ها جهت مصرف مجدد در قالب طرح های شورورزی شده است. در این پژوهش امکان استفاده از زهاب تولیدی مجتمع های کشت و صنعت وارده به تالاب خرمشهر شورورزی صرفا از نقطه نظر ارزیابی آفت کش های مورد استفاده در منطقه مورد مطالعه بررسی شد.روش بررسی: در مجموع ده نمونه آب، چهار نمونه رسوب، دو نمونه گیاه (ریشه و اندام هوایی) و دو نمونه ماهی (کبد و ماهیچه) برداشت و توسط کروماتوگرافی گازی طیف سنج جرمی (gc-ms) تجزیه و به منظور ارزیابی خطر اکولوژیکی، واحد سمیت (tu) و ضریب خطر (rq) محاسبه شدند.یافته ها: گلیفوسات و آمترین در تمام نمونه ها غلظت زیر حد آشکارسازی و 2.4.d، متریبوزین و آترازین غلظت قابل تشخیص در نمونه ها داشتند، که از این بین فقط ضریب خطر مربوط به متریبوزین، خطر اکولوژیکی متوسطی را نشان داد. با این وجود نسبت به مقادیر استاندارد ارائه شده توسط سازمان های محیط زیستی، مقادیر کمتری داشتند. از طرفی متریبوزین و آترازین غلظت بالایی در ساقه و برگ نیزارهای منطقه داشتند که می تواند بیانگر نقش پالاینده این گیاه برای آب و رسوب از ترکیبات نام برده باشد.نتیجه گیری: استفاده مجدد از زهاب مجتمع های کشت و صنعت امیرکبیر و میرزاکوچک خان در راستای اجرای طرح شورورزی از نقطه نظر آلودگی به آفت کش های مورد مطالعه مشکل خاصی ایجاد نمی کند. این امر با توجه به غلظت های ناچیز ترکیبات موردنظر در کبد و زیر حد آشکارسازی در ماهیچه ماهی تایید می شود. با این وجود انجام مطالعات بیشتر جهت ارزیابی کیفی زهاب به انواع آلودگی های دیگر نیز ضروری به نظر می رسد. 

feasibility of using agricultural effluents entering khorramshahr (naseri) wetland in haloculture projects from the viewpoint of contamination with pesticides

background and objective: water resources deficiency has caused the use of effluents to be considered as a source for re-use in the form of haloculture projects. an attempt has been made to investigate the possibility of using effluent produced by sugarcane production companies in the implementation of haloculture projects, from the viewpoint of the most used pesticides.materials and methods: ten water, four sediment, two plant, and two fish samples were analyzed using gas chromatography-mass spectrometry (gc-ms) and high-performance liquid chromatography (hplc) to determine the concentration of pesticides. in order to assess the ecological risk, toxic unit (tu) and risk quotient (rq) were calculated.results: glyphosate and ametryn in all liquid, solid, and biological samples had concentrations below the detection limit. 2.4.d, metribuzin, and atrazine had detectable concentrations in the samples. however, their concentrations are lower than the standard values. metribuzin and atrazine had high concentrations in the stems and leaves of reeds in the region, which may indicate the role of these plants in the remediation of water and sediment from these compounds.conclusion: using effluent from amirkabir and mirzakouchak khan agro-industrial complexes to implement the haloculture project does not pose a particular problem from the viewpoint of contamination with the studied pesticides. this is confirmed due to the small concentrations of the studied compounds in the liver and below the detection limit in the muscles. however, it is necessary to carry out more studies to evaluate the quality of effluent in terms of the other types of pollution.