برآورد انتشار گازهای گلخانه‌ای و بررسی سناریوهای کاهش انتشار سازگار با منطقه در افق 2030 میلادی (مطالعه موردی: استان گیلان، ایران)

زمینه و هدف: برآورد انتشار گازهای گلخانه‌ای و ارائه گزارش ملی تغییرات آب و هوا در کشور از سال 1382 آغاز شده است. با توجه به اهمیت امر، تخمین انتشارات در سطح استان‌ها و ارزیابی ظرفیت‌های بومی در جهت مدیریت انتشار، کشور را در امر گزارش‌دهی و مدیریت انتشار چابک‌تر می‌سازد.روش بررسی: میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای در چهار حوزه انرژی، صنعتی، کشاورزی، جنگل‌داری و سایر کاربری‌های زمین و پسماند و تمامی زیربخش‌های این چهار حوزه در سطح استان گیلان تعیین شد. محاسبات بر مبنای داده‌های فعالیت سال 1398 و نرم افزار ipcc انجام شد. یافته‌ها: انتشار ناخالص گازهای گلخانه‌ای در استان بالغ بر 18/5 مگاتن (mt) و سرانه تولید برابر با 7/31 تن در سال است به طوری‌که ظرفیت اکولوژیکی جنگل‌ها جهت جذب گازهای گلخانه‌ای بالغ بر 2 مگاتن در سال برآورد شد. نیروگاه‌های حرارتی، مصارف خانگی (بجز مصرف برق) و حمل و نقل به ترتیب با 36، 23 و 19 درصد سهم، مهمترین منابع انتشار در استان هستند. از میان چهار سناریوی بررسی شده، سناریوی توسعه نیروگاه‌های بادی (ظرفیت اسمی gw 3) و صرفه‌جویی 10 درصد انرژی در بخش خانگی به ترتیب با 9 و 2/9 درصد کاهش انتشار، در رتبه‌های اول و دوم قرار گرفتند. تاثیر تجمعی همه سناریوهای پیشنهادی تا سال 2030 نیز منجر به کاهش 13 درصد نسبت به شرایط کنونی می‌شود.نتیجه‌گیری: با توجه به ظرفیت‌های موجود در تولید برق پاک و همچنین کاهش مصرف در بخش خانگی می‌توان به میزان 13 درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای در افق 2030 میلادی جلوگیری کرد. از آنجایی‌که سناریوهای پیشنهادی، بومی و سازگار با منطقه بوده و وابسته به تصمیمات مدیریتی در سایر استان‌ها نیست، قابلیت اجرایی مناسبی دارند. لذا چنانچه برنامه‌های تولید برق پاک در سایر استان‌ها نیز دنبال شود و مدیریت مصرف انرژی در بخش حمل و نقل در سطح ملی نیز عملیاتی شود، می‌توان انتظار داشت که حداقل تعهدات کشور (کاهش 4 درصد نسبت به سال 2010) محقق گردد.

Greenhouse gas emission inventory and quantifying regional compatible mitigation plans-horizon 2030 (case study: Guilan province, Iran)

Background and Objective: Greenhouse gas emission estimation and submitting a regular national report on climate change has been underway since 2003. Given the importance of this issue, estimating emissions at the provincial level and assessing local emission management capacities will make the country more agile in reporting and emission control. Materials and Methods: The greenhouse gas emission in four sectors as energy, industry, agriculture, forestry and other landuse and wastes and all subsectors of these areas was determined in Guilan Province. The annual emission has been estimated using the 2019 activity data and the IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change) software. Results: The gross and per capita greenhouse gases rsquo; emission of the province are 18.5 Mt and 7.31 tons per year carbon dioxide equivalent, respectively, so that the annual ecological supply of forests to capture greenhouse gases is estimated at 2 Mt. The thermal power plants, residential consumption (except electricity) and transportation sectors are the major emission sectors in the province with 36, 23 and 19% share, respectively. Out of four scenarios, the wind farms development scenario (nominal capacity 3 GW) and 10% energy savings in the residential sector reduce greenhouse gas emissions by 9% and 2.9%, respectively. The cumulative impact of all the proposed scenarios by 2030 will also lead to a 13% reduction in emissions compared to the current situation.Conclusion: Considering the existing capacities in the clean power generation and energy saving in the residential sector, it is possible to reduce the emission of greenhouse gases by 13% by 2030. Since the proposed scenarios are regionalized and do not depend on management decisions in other provinces, they have good feasibility. Consequently, if clean power generation plans are established in other provinces and energy consumption management in the transport sector is applied at the national scale, it may be expected that the country #39;s minimum commitments (4% reduction compared to 2010) will be met.