بررسی میکروپلاستیک ها در دستگاه گوارش بعضی از انواع ماهی‌های صید شده برای مصرف انسانی در بندرعباس، خلیج فارس

زمینه و هدف: میکروپلاستیک ها آلاینده های نوظهور شناخته شده ای در محیط های دریایی هستند. بلع میکروپلاستیک ها توسط موجودات دریایی به عنوان مسیر اصلی است که این آلاینده ها می توانند اثرات مخربی بر موجودات دریایی داشته باشند.روش بررسی: به منظور بررسی و سنجش میکروپلاستیک های موجود در ماهیان خلیج فارس از روش نمونه برداری تصادفی و هضم نمودن بافت ها و شناورسازی میکروپلاستیک ها استفاده شد و با این روش به بررسی فراوانی، توزیع، شکل و رنگ میکروپلاستیک ها در دستگاه گوارش ماهیان خلیج فارس پرداخته شده است. یافته ها: با توجه به نتایج به دست آمده، تعداد میکروپلاستیک متعلق به گونه شورت ماهیان (sillago sihama) (62 درصد)، خنو خاکستری (diagramma pictum) (26 درصد)، سرخو معمولی (lutjanus johnii) (6 درصد)، شوریده (otolithes ruber) (5 درصد)، هامور (epinephelus coioides) (1 درصد) بود و در گونه شیر (scomberomorus commerson) میکروپلاستیکی مشاهده نشد.نتیجه گیری: سهم نسبی اشکال مختلف میکروپلاستیک ها در هر گونه از ماهیان نشان داد که میکروفیبرها با بیش از 87 درصد فراوان ترین اشکال میکروپلاستیک و فرگمنت ها و فیلم ها با به ترتیب 11 درصد و 2 درصد کمترین غلظت مشاهده شده بودند.براساس نتایج این تحقیق، گونه sillago sihamaبه عنوان شاخص مناسبی برای آلودگی میکروپلاستیک ها بین گونه های مورد مطالعه در خلیج فارس پیشنهاد می گردد. مصرف میکروپلاستیک، یک مسیر بالقوه برای انتقال مواد افزودنی پلاستیک، فلزات، هیدروکربن های آروماتیک و دیگر آلاینده های آلی پایدار و سایر مواد غذایی دیگر حیوانات و مصرف کنندگان انسانی را از ماهی فراهم می کند. بنابراین، تحقیقات جامع تری در مورد میکروپلاستیک ها و نانوپلاستیک ها و اثراتشان می بایست در زنجیره غذایی انجام شود.

Assessment of microplastics in the gastrointestinal tract of some fish caught for human consumption in Bandar Abbas, the Persian Gulf

Background and Objective: Microplastics (MPs) are wellknown emerging contaminants in the marine environment. A key route by which MPs can directly affect marine life is through ingestion.Materials and Methods: In order to investigate and measure MPs in the Persian Gulf, random sampling and digestion of tissues and flotation of MPs were used. This method has been used to study the frequency, distribution, shape and color of MPs in in the digestive system of fish in the Persian Gulf.Results: According to the results, the highest concentration of extracted MPs were found in Sillago sihama (62%), Diagramma pictum (26%), Lutjanus johnii (6%), Otolithes ruber (5%), Epinephelus coioides (1%). However, MPs were not observed in Scomberomorus commerson.Conclusion: The relative contribution of different forms of MPs in any fish showed that microfibers with the most abundant forms of MPs and fragments and films were observed to have the lowest concentration of 11% and 2%, respectively. Based on our results, it is suggested that Sillago sihama is suitable indicator of MPs contamination among studied fish in the Persian Gulf. Ingestion of MPs provides a potential pathway for the transfer of plastic additives, metals, PAHs and other POPs to wildlife and human consumers of fish. Therefore, more comprehensive investigations on MPs and nanoplstics should be conducted in food chain of seafood.