بررسی سبک فرزندپروری در مدیر مدرسه جلال آل‌احمدبر مبنای نظریۀ دایانا بامریند

سبک فرزندپروری یکی از رویکردهای قابل‌توجه در رشتۀ روانشناسی است که در آن به بررسی اهمیت نقش والدین و شیوۀ ارتباط آنان با فرزندان می‏پردازد. دایانا بامریند، در دهۀ 1960 سبک فرزندپروری را به چهار نوع اقتدارگرایانه، مستبدانه، آسان‌گیرانه و مسامحه‌انگارانه تقسیم کرده و در هرکدام به شیوه‏ای متمایز به نحوۀ ارتباط والدین با فرزندان پرداخته است. جلال آل‌احمد یکی از نویسندگان تاثیرگذار در ادبیات داستانی معاصر است که در کتاب مدیر مدرسه با زبانی طنز و درعین‌حال گزنده، به توصیف و بررسی شیوۀ آموزش و تعلیم و تربیت کودکان و نقش والدین در بهبود مهارت اجتماعی آنان پرداخته است. در پژوهش حاضر با شیوۀ توصیفی-تحلیلی به بررسی سبک فرزندپروری در داستان مدیر مدرسه از آل‌احمد پرداخته‏ایم. نتیجۀ پژوهش نشان می‏دهد که این داستان از میان چهار سبک ارائه‌شدۀ بامریند، براساس سبک فرزندپروری مستبدانه قابل‌بررسی است و مولفه‏های موجود در آن ما را به نتایج سودمندی در زمینۀ ویژگی‏های تربیتی و آموزشی در حوزۀ ادبیات داستانی ایران می‏رساند و همچنین می‏تواند بستری برای مطالعات میان‏رشته‏ای ازجمله روانشناسی و ادبیات کودک و نوجوان باشد.

an investigation of parenting style in jalal al-e ahmad’ novel “the school principal” based on diana baumrind’s theory

parenting style is one of the significant approaches in the field of psychology which deals with the importance of the role of parents and the way they interact with their children. in the 1960s, diana baumrind identified four main types of parenting styles: authoritative,authoritarian, permissive, and uninvolved. each of these styles takes a distinct approach to raising and interacting with children on the part ofparents. one of the most well-known authors of contemporary fiction, jalal al-e ahmed, using caustic humor explored in the book “the school principle” how to raise children, how to educate them, andhow parents might help their children improve their social skills. in the present study, we investigated the parenting style in al-e ahmed's novel “the school principal” through a descriptive-analytical approach. the findings of the study reveals that this novel among the four types offered by baumrind, can be examined based on the authoritarian parenting style. furthermore, its elements lead us to positive and beneficial implications for parenting education in the iranian fiction.