مانیفست و تلقی از آن در گفتمان شعر مدرن و پسامدرن فارسی

در میان منتقدان، صاحب نظران و شاعران در زمینۀ شعرنوی فارسی سه تلقی نسبت به مانیفست (که گاه بیانیه نیز گفته شده) وجود دارد. نخست متونی که معمولاً از دیدگاه‌ها و اصول ادبی و هنری برگرفته و با امضای فرد یا افرادی، تحت عنوان مانیفست، بیانیه یا سایر عناوین مشابه منتشر شده‌اند. دوم متون منتشرشده‌ای که تحت عنوان‌های یادشدۀ پیشین منتشرنشده، لکن به علت محتوای ویژه، به عنوان بیانیۀ جریانی خاص شناخته شده‌اند. سوم اشعاری که به علت فرم یا محتوای خاص، بیانیۀ جریان شعری یا شاعری خاص تلقی شده اند. این پژوهش پس از ارائۀ ریشه‌شناسی واژۀ مانیفست، هفت ویژگی برای مانیفست ارائه و نمونه‌های شاخص تلقی‌های سه‌گانه را معرفی کرده و سپس نقد،تحلیل و ریشه‌یابی ایجاد این سه تلقی را در شعر مدرن و پسامدرن فارسی(از نیما تاکنون) آمده است.