دو فضایی‌شدن نظام حکمرانی و دولت همراه: نظام‌مندشدن و همگرایـی رابطه دولت و مردم

در دوره معاصر، با توجه به توسعه فضای اجتماعی که در پرتوی ”دوجهانی شدن ها و دوفضایی‌شدن جهان“ اتفاق افتاده، تغییرات بزرگی در حوزه‌های مختلف زندگی به‌وجود آمده که یکی از مهم‌ترین آنها تغییر در نظام‌های حکمرانی و مدیریت اجتماعی و شکل‌گیری ”حکمرانی دوفضایی“ است. حکمرانی دوفضایی بر تغییر از حکمرانی تک‌فضایی به حکمرانی مشارکتی دوفضایی تاکید دارد که با توجه به شرایط واقعی‌ـ حضوری زندگی انسان و با رویکرد حفظ پایداری سلامت انسان و محیط زیست و افزایش کارآمدی و بهره‌وری اقتصادی، وظایف و خدمات فضای واقعی‌ـ حضوری را به فضای واقعی‌ـ مجازی منتقل کند. از سوی دیگر، ظهور فناوری های موبایل یا فناوری‌های همراه، به‌عنوان ابزار ارتباطی ”دسترسی همزمان و همه زمان به همه شهروندان“، مفهوم دولت همراه را به‌میان آورده که ”دولت مرتبط با افراد جامعه در حال حرکت“ و برخاسته از یک ”شبکه ارتباطی همه‌جا حاضر“ است. بر این اساس در این مقاله با استفاده از روش مطالعه کتابخانه‌ای، به این پرسش‌ها پاسخ داده می‌شود که با دوفضای‌شدن زیست‌جهان معاصر، دولت همراه چه ظرفیت مضاعفی را برای دولت‌های جدید ایجاد کرده‌است؟ و بر اساس چه مدل‌هایی کار می‌کند و چه فرصت‌ها و چالش‌هایی را برای دولت‌ها به‌همراه می‌آورد. همچنین این مسیله مورد توجه است که چه رویکردهای نظری برای دولت همراه وجود دارد و عوامل موفقیت دولت همراه چیست؟ به‌علاوه شاخص‌های آمادگی دولت همراه نیز از دیگر موضوعات مورد بحث در این مقاله است. درمجموع حکمرانی دوفضایی با هدف قرار دادن موضوع محوری سلامت و سبک زندگی، هدف‌های کیفی را از طریق برنامه اقدام دوفضایی همراه دنبال می‌کند و نتیجه این امر، ” تحقق کارها“ بدون تخریب محیط زیست و هوا و همچنین بدون تخریب سلامت انسان و تامین راهکارهای افزایش بهره‌وری و کارآمدی اقتصادی است.