نقش و اهمیت گفت‌وگو در ارتباطات میان فرهنگی و فهم تفاوت‎‌‌های هویتی

در این مقاله تلاش داریم تا به تحلیل و ارزیابی نقش گفت‌وگو در ارتباطات میان ‌‎فرهنگی و پیامدهای آن بر صورت‌بندی هویت بپردازیم. با نشان‎دادن وضعیت کنونی جهانی و درهم‌آمیختگی بیش از پیش فرهنگ‌ها، نژادها، گروه‌های قومی و ... ، به این موضوع پرداخته‌ایم که هرگونه ارتباطات بین ‌فرهنگی مبتنی بر پذیرش و فهم دیگری و تفاوت، به‌ضرورت نیازمند گفت‌وگو با دیگری است. از سوی دیگر رویکردهای چندفرهنگ‌‌گرایی و همچنین بین‌فرهنگ‌گرایی به عنوان  دو دیدگاه اصلی در زمینه جهانی‌شدن امروز و اختلاط بیش از پیش فرهنگ‌ها مورد توجه قرار گرفته است. در خلال این امر و با استفاده از دیدگاه‌های دو نظریه‌پرداز اصلی این حوزه، بوبر و باختین، نشان داده‌ایم که گفت‌وگو ذات و ماهیت هرگونه ارتباط بین انسان‌ها، فرهنگ‌ها و گروه‌های مختلف است و چنین وضعیتی نیازمند فهم عمیق‌تر از دیگری و جایگاه آن در شکل‌گیری هویت و چیستی خویشتن خواهد بود. همچنین نشان می‌‎‌دهیم که هویت‌ها، همواره امری رابطه‌ای بوده و در نسبت ما با دیگری است. نسبت با دیگری تنها در گفت‌وگویی است که از حالت خصمانه به پذیرش تفاوت منجر می‌شود. اما آنچه اهمیت دارد مفصل‌بندی چنین گفت‌وگویی در زمینه‌ای جهانی است که تضادها ممکن است جایگزین تفاوت‌ها شود. بنابراین در کنار مفصل‌بندی گفت‌وگو، باید بتوان پیکربندی نوینی از جایگاه من و در عین حال دیگری ارائه کرد که به‌‎واسطه آن گفت‌وگو امکان‌پذیر شود. این مقاله اشکال مختلف چنین مفصل‌بندی را ارزیابی کرده و تلاش دارد تا بر ساخت هویت بر مبنای چنین وضعیتی را تبیین کند.

role and importance of dialogue in intercultural communication & understanding identity differences

in this article, we try to analyze and evaluate the role of dialogue in intercultural communication and its consequences on identity formation. by showing the current global situation and the intermingling of cultures, races, ethnic groups, etc. we have addressed the issue that any intercultural communication based on the acceptance and understanding of others and differences, necessarily requires a conversation with another. on the other hand, the approaches of multiculturalism and interculturalism as two main perspectives in today’s globalization and the mixing of cultures have been taken into consideration.in the meantime by using the views of the two main theorists of this field, buber and bakhtin, we have shown that dialogue is the essence and nature of any communication between people, cultures and different groups, and such a situation requires  a deeper understanding of the other and its place in the formation of one’s own identity and essence. we also show that identities are always a relational thing and are in our relationship with others. the relationship with the other is only in dialogue, which leads to the acceptance of difference from a hostile state. but what is important is the articulation of such a dialogue in a global context where contradictions may replace differences. therefore, in addition to detailing the conversation, it should be possible to present a new configuration of my position and at the same time of another, through which the conversation becomes possible. this article evaluates the different forms of such articulation and tries to explain the construction of identity based on such a situation.