بازنمود پوشش زنان ایرانی سیاستمدار در شبکۀ اجتماعی اینستاگرام

هدف مطالعۀ پیش رو، تحلیل شیوه‌های بازنمود پوشش زنان سیاستمدار منتخب در اینستاگرام، از خلال تحلیل تصاویری است که از خودشان منتشر کرده‌اند. در این مقاله تلاش شده است، علاوه بر تحلیل چگونگی بازنمود پوشش زنان در نمونۀ منتخب تحقیق، به این پرسش پاسخ داده شود که آیا پوشش آنها در فضا و رسانه‌های رسمی، با پوشش آنها در فضای رسانه‌ای غیررسمی (اینستاگرام) متفاوت است؟ در مبانی نظری تحقیق از رویکرد نمایشی اروینگ گافمن بهره گرفته شده و در تحلیل صفحه‌های اینستاگرامی زنان سیاستمدار منتخب، از روش مردم‌نگاری مجازی استفاده شده است. جامعۀ تحقیق در این مقاله، صفحه‌های اینستاگرامی زنان فعال در عرصۀ رسمی سیاست ایران، با پوشش چادر بوده که صفحه پنج نفر از آنان، به‌عنوان نمونه تحقیق، با روش هدفمند انتخاب شده است. تحلیل تصاویر منتشرشده  زنان سیاستمدار، در صفحه‌های شخصی در اینستاگرام نشان داد، پوشش برخی از آنان در مجامع بین‌المللی یا در شرایطی که دوربین‌های رسمی همچون دوربین تلویزیون وجود نداشته، اندکی بازتر بوده و در شرایط مخالف آن، این پوشش بسته‌تر بوده است. نتیجه آنکه این زنان محجبه، در موقعیت‌هایی که خود را روی صحنه و در حال اجرای یک نمایش یافته‌اند، پوشش متناسب‌تری با صحنه برگزیده‌اند؛ اما گاهی که احساس فراغت بیشتری داشته و فشار کمتری را از جانب دوربین‌ها احساس کرده‌اند، پوشش متفاوتی ‌پیدا کرده‌اند.

Representation of the clothing of Iranian women politicians on the social network Instagram

The objective behind this study is to analyze the ways in which women politicians selected to be represented on Instagram by analyzing the images they have shown of themselves. In this article, in addition to analyzing how women’s clothing is represented in the selected sample of research, the question is answered whether their dressing when appearing in formal media is different from what they wear in the informal media (Instagram)? In the theoretical framework of the research, Irving Goffman’s dramatic approach has been used and in the analysis of the Instagram pages of women politicians, the virtual ethnographic method has been applied.The research community in this article, the Instagram pages of women active in the official Iranian politics are covered by a traditional overall cover called Chador, and the page of five of them, as a research sample, has been selected purposefully. Analysis of pictures of women politicians posted on personal Instagram pages showed that some of them were slightly more open in international forums or in the absence of official cameras such as television, while others were more closed. The result is that these veiled women, in situations where they have presented themselves on stage and performing a duty, have chosen a more appropriate dressing. But sometimes when they feel more relaxed and less pressured by the cameras, somehow different dressing.