کارکرد تکنیک‌های بصری در روایت انیمیشن‌های بدون کلام

گذر از تجربه‌های ابتدایی و سینمای اولیه، فیلم‌سازان را به‌سوی مسیری هدایت کرد که برای جلب مخاطب، به چگونگی نمایش داستان در فیلم توجه کنند. سینمای صامت و سینمای ناطق، شیوه‌های مختلف روایت‌ را در دوره‌های سینمای کلاسیک، مدرن و پست مدرن در فرم‌های گوناگون سینمای هنری، جنبش‌ها و سبک‌های سینمایی آزموده و تجربه کرده‌اند؛ که هر کدام ویژگی‌های منحصربه‌فردی دارند. سینمای اولیه، به دلیل عدم توانایی استفاده از صدا، قصه‌های بدون کلام را در تولیداتش مورد توجه قرار می‌داد، اما سینمای معاصر و به‌خصوص هنرصنعت‌رسانه انیمیشن، با در نظر گرفتن ارزش‌های بصری و خصایل زبیایی‌شناسی از ساختار بدون کلام، بهره می‌جوید. سینمای بدون کلام شکلی آگاهانه است که می‌تواند غالب‌های روایی گوناگونی را به شکلی تجسمی و بصری تولید کند و مخاطبان رده‌های سنی و فکری متفاوت را به سوی این نوع سینما جذب کند. این پژوهش با هدف کاربردی، ضمن مرور پیشینه روش‌های روایت‌پردازی در سینما، تلاش دارد به این مسئله بپردازد که فیلم‌های انمیشین معاصر چگونه از کارکردها و تکنیک‌های بصری در روایت آثار بدون کلام استفاده می‌کنند. روش تحقیق حاضر کیفی، با رویکردی فرمالیستی و با استفاده از مطالعه منابع کتابخانه‌ای و آرشیوهای شنیداری و دیداری به تحلیل انیمیشن‌ داستان خرس، به عنوان انتخابی هدفمند از انمیشین‌های بدون کلام (1990-2017) پرداخته است. نتیجه حاصله نشان از آن دارد که در انیمیشن‌های بدون کلام، هجوم و انباشت عناصر بصری و صوتی در رساندن اطلاعات روایی تاثیر وافری دارند.

The function of visual techniques in the narration of silent animations

Going through elementary experiences and early cinema, led filmmakers to pay attention to how the story is portrayed in the film in order to attract the audience. Silent cinema and sound cinema have tried and experienced different methods of narration in the periods of classical, modern and postmodern cinema in various forms of artistic cinema, movements and cinematic styles; each of which has its unique features. Early cinema, due to its inability to use sound, considered silent stories in its productions, but contemporary cinema, and especially the art of animation, uses silent structure, taking into account the visual values and linguistic features. Silent cinema is a conscious form that can produce various narrative dominances in a visual and pictural way and attract audiences of different age and mindset to this type of cinema. This applied research, while reviewing the background of narrative methods in cinema, tries to address the issue of how contemporary animated films use visual functions and techniques in the narration of silent works. The present qualitative research method, with a formalistic approach and using the study of library resources and audiovisual archives, has analyzed the” Bear Story” animation as a purposeful selection of silent animations (19902017). Findings of the study show that in silent animations, the influx and accumulation of visual and audio elements have a great effect on conveying narrative i