بررسی موافقتنامه انتقال فرامرزی داده های شخصی بین ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا با نگاهی به قوانین جمهوری اسلامی ایران

در عصر کنونی موضوع حمایت از داده و مباحث حقوقی مربوط به آن، اهمیت بسیاری یافته است. موضوعی که در نظام‌های حقوقی مختلف و در زمینه مسائل حقوقی داده با چالش‌های بیشتری روبه‌رو شده، مبحث انتقال فرامرزی داده است. در این نوشتار تلاش شده تا به این مسئله از مسیر بررسی توافقنامه  حامی حریم خصوصی (privacy shield) که میان اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا منعقد شده، پرداخته شود. در همین راستا، ابتدا رویکرد آن‌ها نسبت به مبحث حمایت از داده، بررسی شده و سپس تحولات موجود در زمینه انتقال فرامرزی داده در اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا از توافقنامه بندرگاه امن (safe harbor) تا توافقنامه حامی حریم خصوصی و اصول حمایت از داده موجود در این دو سند موشکافی شده است؛ تا از این طریق بتوان به یک دیدگاه جامع و مانع در زمینه انتقال فرامرزی داده در این دو نظام حقوقی مهم در سطح جهان و خلاهای مربوط به آن در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران دست یافت.

A review of the transnational personal data exchange agreementbetween the US and EU from the perspective of laws of the Islamic Republic of Iran

In toddy world, the question of protection of data and relevant legal matters have become of great importance. The question of transnational transfer of data is the most ever increasing challenge of legal issue in various legal systems. This paper is an effort to review this topic in reference to an agreement titled Privacy Shield signed between the United States of America and the European Union. At first, their approach towards the question of protection of data has been investigated and then developments taken place in exchange of data between the US and EU, covering the Safe Harbor agreement to the above mentioned document signed by them, has been thoroughly scrutinized so that by such investigation to arrive at a comprehensive and exclusive approach on the question of transnational data transfer between these two important global legal systems and the relevant gaps in the legal system of the Islamic Republic of Iran.