چالش‌ها و الزامات دولت‌ها در تنظیم مقررات در حوزه سلامت

حق بر سلامت عمومی، جزئی از حقوق بنیادین شهروندان در هر جامعه سیاسی است. هر شهروندی به مثابه عضوی از جامعه صرف نظر از ملاحظات نژادی، دینی، سیاسی و فرهنگی صرفاً به واسطه وجود رابطه شهروندی، دارای حق و استحقاق لازم جهت بهره مندی از این حق می باشد. این دسته از حقوق، که به طور معمول از آن ها در امتداد صیانت و حمایت از حق حیات افراد سخن به میان می آید، دارای ارتباط معناداری با دیگر حقوق ابنای بشر می باشند. از این رو است که توجه لازم و بایسته به حق بر سلامت عمومی شهروندان از سوی دولت ها فارغ از ساختار نظام سیاسی آن ها امری ضروری به نظر می رسد. تهیه، تدوین و تصویب حجم وسیعی از اسناد و معاهدات بین المللی مرتبط با حق بر سلامت عمومی و نیز وضع قوانین و مقررات موضوعه داخلی در این زمینه خود دلیلی بر این مدعا است. با این وجود، پیشینه فعالیت و اقدامات دولت ها و نیز اشخاص حقوق عمومی تنظیم کننده مقررات سلامت عمومی حاکی از عدم وجود شناخت لازم و جامع از سوی اشخاص و نهادهای مسوول در حوزه سلامت عمومی و نیز عدم توجه کافی به چالش ها و الزامات دولت ها در تنظیم مقررات در حوزه سلامت عمومی شهروندان می باشد. در این مقاله، ضمن تلاش برای ارائه بررسی حق بر سلامت عمومی شهروندان به مثابه حقی ذیل حقوق شهروندی، کوشش گردیده است تا چالش های دولت ها در تنظیم مقررات در حوزه سلامت مورد تحلیل قرار گرفته و الزامات لازم الرعایه از سوی دولت ها در این زمینه بیان گردد.