بررسی نحوه تخصیص حقوق مالکیت ادبی و هنری آثار ناشی از روابط قراردادی یا استخدامی

فرض اولیه و کلی در مورد مالکیت حقوق مادی آثار ناشی از رابطه کار یا استخدام، مانند آثار دیگر، تعلق مالکیت اثر به پدیدآورنده است، ولی تلاش ما در این پژوهش، اثبات این دیدگاه است که آن فرض نخستین، در قوانین و مقررات حقوق مالکیت فکری کشورهای مختلف، به همان حالت اولیه و کلی باقی نمانده است. در کامن لا (به ویژه آمریکا)، فرض اولیه این است که مالکیت اثر، متعلق به کارفرما یا دانشگاه است، مگر این که تعلق مالکیت اثر به پدیدآورنده بر اساس شرایط مشخص شده در این قوانین، محرز گردد، اما در نظام های رومی ـ ژرمنی، فرض نخست، مالکیت پدیدآورنده است. در این مقاله، ضمن تشریح عناصر و گونه های مختلف این رابطه، وضعیت تخصیص حقوق در خانواده ها و نظام های مهم حقوقی، بررسی شده است.

Allocation of Rights in Works Created by Contractual Relations or Employment

Ownership of economic and moral rights of work to creator is the first assumption of any intellectual work. However, this assumption does not have any fix station about works created in employment agreements, and also academic works. In some legal systems (especially in common law countries such as United States of America) first principle is the allocation of rights to the employer/university, whereas in some other (Roman law systems), this assumption vice versa is true. Many employers in United States of America defined three models including work made for hire, substantial use of employer resources and contract to allocate rights to employer. Other method that is not so famous is joint ownership. It means division of rights between creator and employer/university.