نقش اختلالات روانی در سوءمصرف مواد مخدر در بین زندانیان جرائم خشونت آمیز (مورد مطالعه: زندان مرکزی مشهد)

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه میان اختلالات روانی و سوءمصرف مواد مخدر در زندانیان مرتکب جرایم خشونت آمیز است. در مطالعه حاضر دو گروه از زندانیان جرائم خشونت آمیز که بدون سابقه سوءمصرف مواد مخدر (58 نفر) یا دارای سابقه سوءمصرف مواد مخدر (137 نفر) بودند، به عنوان نمونه مورد مطالعه قرار گرفتند. جامعه آماری پژوهش حاضر را زندانیان زندان مرکزی شهرستان مشهد تشکیل می‌دادند.مواد و روش‌ها: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه میان اختلالات روانی و سوءمصرف مواد مخدر در زندانیان مرتکب جرایم خشونت آمیز است. در مطالعه حاضر دو گروه از زندانیان جرائم خشونت آمیز که بدون سابقه سوءمصرف مواد مخدر (58 نفر) یا دارای سابقه سوءمصرف مواد مخدر (137 نفر) بودند، به عنوان نمونه مورد مطالعه قرار گرفتند. جامعه آماری پژوهش حاضر را زندانیان زندان مرکزی شهرستان مشهد تشکیل می‌دادند. یافته‌ها: با استناد به یافته ها مشخص شد که تفاوت نسبت زندانیان جرائم خشونت آمیزِ دارای سوءسابقه مصرف مواد مخدر و بدون سابقه از لحاظ آماری معنادار است (0.01>p). همچنین پژوهش حاضر نشان داد که در زندانیان جرائم خشونت آمیز بدون سابقه سوءمصرف مواد مخدر و دارای سابقه سوءمصرف مواد مخدر در تمامی اختلالات روانی تفاوت معناداری وجود دارد (0.01>p). در اختلال اسکیزوئید، ضداجتماعی، پارانوئید، اضطراب و افسرده خویی، زندانیان جرائم خشونت آمیز که دارای سابقه سوءمصرف مواد مخدر بوده اند، از میانگین بالاتری نسبت به زندانیان فاقد سابقه سوءمصرف مواد مخدر برخودار هستند. ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری نیز رعایت شده است. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان داد که اختلالات روانی به ویژه اختلال ضداجتماعی و پارانوئید قدرت پیش بینی سوءمصرف مواد مخدر را داشته اند. پس میان اختلالات روانی، سوءمصرف مواد مخدر و ارتکاب جرایم خشونت آمیز، ارتباط معناداری وجود دارد. با توجه به اینکه این ارتباط، وصف کیفری می یابد، باید مورد توجه نظام عدالت کیفری قرار گیرد.