مبانی شرعی و اخلاقی فرزندآوری با وجود نهی پزشکی به دلیل معلولیّت فرزند

زمینه و هدف: با وجود مطلوبیّت فرزندآوری برای زوجین در غالب موارد، گاه وجود معلولیّت‌های خطرناک ذهنی، روانی و جسمی برای فرزند در اثر علل ژنتیکی و یا مادرزادی، سبب می شود تا پزشک، زوجین را به رغم میل باطنی و البته به استناد دلایل و مدارک پزشکی، از فرزنددار شدن نهی کند. از آنجا که در منابع فقهی، درخصوص حکم و وظیفه زوجین در مواجهه با این پدیده، اظهارنظر صریحی صورت نگرفته است در این نوشتار برآنیم تا حکم جواز یا عدم جواز فرزندآوری در فرض مورد بحث را مبتنی بر ادله و مبانی فقهی و نیز اخلاقی مورد بررسی قرار دهیم. مواد و روش‌ها: این پژوهش با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی، مبانی تحقیق را تبیین کرده و با استناد به منابع کتابخانه ای، حکم فرزندآوری با وجود نهی پزشکی را در منابع فقهی و البته با نگاهی اخلاق مدارانه به موضوع، مورد مداقه و بررسی قرار می دهد. یافته‌ها: از آنجا که ادله عدم جواز بارداری در فرض ایجاد معلولیت برای فرزند از قوت بیشتری برخوردار است بایسته است که قانون گذار عرفی مبتنی بر مبانی فقهی، وجاهت قانونی برای چنین منعی ایجاد نماید. ملاحظات اخلاقی: کلیه مراحل انجام این تحقیق با تکیه بر اصول اخلاقی، رعایت امانت داری، و صداقت  صورت گرفته است. نتیجه‌گیری: تحلیل ادله و مبانی فقهی، حاکی از این است که چنان چه نهی پزشک به صورت محتمل باشد بارداری در شرایط ایجاد خطر برای فرزند، کراهت شرعی دارد، اما اگر نهی پزشک، قطع یا ظنّ قوی ایجاد کند بارداری اختیاری زوجه جایز نیست. ضمن این که مبانی اخلاقی همچون وجدان اخلاقی نیز بارداری در این شرایط را مخالف کرامت انسان و عدالت و انصاف دانسته و مصداق سوءاستفاده از حقّ به وسیله‌ی والدین می پندارد؛ در نتیجه، از نظر اخلاقی نیز این عمل، منهیّ است.

The legal and ethical principles of childbearing despite the medical prohibition due to the child's disability

Background and Aim: Despite the desirability of having children for couples in most cases, sometimes the existence of dangerous mental, psychological and physical disabilities for the child due to genetic or congenital causes, causes the doctor, the couple against the esoteric desire and of course citing Medical reasons and documents forbid having children. Since in jurisprudential sources, no explicit statement has been made about the ruling and duty of couples in the face of this phenomenon, in this article we intend to rule or not allow childbearing in the case under consideration based on jurisprudential and moral arguments and principles. Let’s check.Materials and Methods: This research uses a descriptiveanalytical method to explain the basics of the research and, citing library sources, the ruling on procreation despite medical prohibitions in jurisprudential sources and, of course, with an ethical view of the subject.Results: Since the reasons for not allowing pregnancy in the presumption of disability for the child are stronger, it is necessary for the customary legislator based on jurisprudential principles to create a legal basis for such a prohibition.Ethical considerations: All stages of this research have been done based on ethical principles, fidelity, and honesty.Conclusion: The analysis of jurisprudential arguments and principles indicates that if the doctor’s prohibition is probable, pregnancy is a religious abomination in situations of danger to the child, but if the doctor’s prohibition causes termination or strong suspicion, the wife’s voluntary pregnancy It is not permissible. At the same time, moral principles such as moral conscience consider pregnancy in these circumstances as contrary to human dignity, justice and fairness, and consider it as an example of abuse of rights by parents; As a result, it is also morally forbidden.Cite this article as: Masjedsaraei H, Mousavi M, Monazzami F. The legal and ethical principles of childbearing despite the medical prohibition due to the child’s disability.  Medical Law Journal 2021; 15(56): e33.