سیری در مفهوم عدالت در حقوق بین الملل در پرتو منشور ملل متحد

زمینه و هدف: مصنفان منشور ملل متحد به منظور نیل به اهداف و آرمان های مندرج در آن، به عدالت و معادل‌های آن توجه کرده و این سند را به ‌گونه‌ای تصنیف کرده‌اند که ردپای عدالت‌خواهان گیتی را می‌توان در جای‌جای آن مشاهده کرد. به طوری که با بررسی منشور به این نتیجه می توان دست یافت که موازین عدالت و اصول حقوق بین الملل با یکدیگر ملازمه داشته و این امر ضرورت ادامه حیات سازمان و شرط اساسی در نیل به صلح و امنیت بین المللی است. هدف از پژوهش حاضر شرحی بر عدالت در سندی است که تعداد کثیری از همگرایی‌های دولت‌های جهان را متاثر از خود ساخته است. مواد و روش‌ها: این تحقیق از نوع نظری بوده ‌روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی می‏ باشد و روش جمع ‏آوری اطلاعات بصورت کتابخانه‏ ای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است. یافته‌ها: یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که، اقدامات ارکان سازمان در توسعه حقوق بشردوستانه و اهتمام در حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات بین المللی از جمله مصادیقی است که رابطه اساسی بین مفهوم عدالت و توسعه تدریجی حقوق بین الملل را آشکار ساخته است. ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است. نتیجه‌گیری: هرچند در عمل و در قالب برخی اقدامات ارکان ملل متحد از منظر آرمان‌گرایانه، نقض اصول عدالت را می‌توان به وضوح مشاهده کرد. اما نگاه واقع‌گرایانه و توجه به توسعه تدریجی حقوق بین‌الملل و الزامات آن در هزاره سوم، عدالت به عنوان ضرورت روابط بین‌الملل به شمار نیامده و این نگاه، حق بر عدالت را به ذهن متبادر می‌سازد نه عدالت به مثابه حق.