صلاحیت رهبری در عفو و تخفیف مجازات در حدود موزاین اسلامی با تاکید بر بند 11 اصل 110 قانون اساسی

زمینه و هدف: امروزه در اکثر نظام‌های حقوقی یکی از تدابیر باز اجتماعی‌کردن بزه‌کاران، اعطای عفو یا تخفیف در مجازات محکومان توسط عالی‌ترین مقام یک کشور است. در همین راستا بند 11 اصل 110 قانون اساسی یکی از صلاحیت‌های رهبری را عفو یا تخفیف مجازات محکومان در حدود موازین اسلامی دانسته است. مهم‌ترین هدف ما در مقاله حاضر، تبیین معنای دقیق عبارت «در حدود موازین اسلامی» در این اصل و اقتضائات شرعی آن در جهت مشخص‌شدن حدود این صلاحیت برای رهبری است.مواد و روش‌ها: این مقاله توصیفی تحلیلی و با بهره‌گیری از روش اسنادی و استفاده از ابزار فیش‌برداری تهیه و تدوین گردیده است. یافته‌ها: یافته‌ها حاکی از این است که، گرچه احکام مقرر در آیین‌نامه کمیسیون عفو و تخفیف محکومان مصوب 1387در خصوص محکومان به قصاص و دیه منطبق با موازین فقهی است، لکن این آیین‌نامه به دلیل محدودیت در صلاحیت رهبری نسبت به عفو یا تخفیف محکومان به حد یا تعزیر فاقد انطباق کامل با موازین فقهی در این خصوص است، لذا با عنایت به اینکه تاکنون آیین‌نامه از جهت مغایرت یا عدم مغایرت با موازین شرعی و قانون اساسی توسط شورای نگهبان بررسی نشده است، بازنگری و اصلاح آیین‌نامه در این خصوص ضروری است. ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، صداقت و امانتداری رعایت شده است. نتیجه‌گیری: نتیجه بررسی این موضوع به روش توصیفی تحلیلی بیانگر آن است که اولاً «موازین اسلامی» در این اصل، اعم از احکام اولیه و ثانویه است؛ ثانیاً از نظر شرعی، صلاحیت اعطای عفو یا تخفیف مجازات محکومان توسط رهبری اختصاص به محکومین به حد یا تعزیر (اعم از تعزیرات شرعی و حکومتی) دارد و با توجه به حق‌الناس‌بودن قصاص و دیات، رهبری در غیر از مواردی که در جایگاه ولی دم قرار می‌گیرد، نمی‌تواند حکم به سقوط قصاص یا دیه نماید.

The Competence of the Leadership in Pardoning and Mitigating Punishment within the Limits of Islamic Law, with Emphasis on in the Ward 11 of Article 110 of the Constitution

Background and Aim: Today, in most legal systems, one of the measures to resocialize criminals is to grant amnesty or commutation of the sentence of the convicts by the highest authority of a country. In this regard, paragraph (1) of Article (1) of the Constitution considers one of the powers of the leadership to pardon or reduce the punishment of convicts within the limits of Islamic standards. Our most important goal in the present article is to explain the exact meaning of the phrase within the limits of Islamic standards in this principle and its religious requirements in order to determine the limits of this competence for leadership.Materials and Methods: This descriptiveanalytical article has been prepared using documentary method and filing tool.Results: The findings indicate that, although the provisions of the amnesty and mitigation commission of the convicts approved in 1387 regarding those sentenced to retribution and blood money are in accordance with jurisprudential standards; However, this bylaw does not fully comply with the jurisprudential standards in this regard due to the limitation of the leadership’s competence to pardon or reduce the convicts to the extent or ta’zir; Therefore, considering that the bylaws have not been reviewed by the Guardian Council so far in terms of inconsistency or noninconsistency with the Shari’a and the Constitution, it is necessary to review and amend the bylaws in this regard.Ethical considerations: In all stages of writing the present study, honesty and trustworthiness have been observed.Conclusion: The result of descriptiveanalytical study of this issue indicates that firstly, Islamic standards in this principle, including primary and secondary rulings. Secondly, according to the Shari’a, the authority to grant amnesty or commutation of the sentence of the convicts by the leadership is reserved for the convicts to the extent of ta’zir or ta’zir (including sharia and government ta’zir) and according to the right of qisas and diyat, the leadership The tail is placed, it can not order retaliation or blood money.Cite this article as: Sadeghi Gelordi AA, Asadian A, Mardani N. The Competence of the Leadership in Pardoning and Mitigating Punishment within the Limits of Islamic Law, with Emphasis on in the Ward 11 of Article 110 of the Constitution. Medical Law Journal 2021; Legal Innovation.