اعمال حقوقی افراد مبتلا به سندرم داون

سندرم، یعنی مجموعه علائم بدنی و ذهنی که تظاهری از یک بیماری بالینی یا ناهنجاری ارثی است و معادل فارسی آن نشانگان می باشد، علت این پدیده نوعی بی نظمی در ترتیب کروموزومی است که در مراحل جنینی و هنگام تقسیم سلولی رخ می دهد. کسانی که سندرم داون دارند در سلول های بدن خود به جای 46 کروموزوم، 47کروموزوم دارند، کروموزوم اضافی در بدن فردی که سندرم داون دارد موجب تغییرات بدنی و ذهنی می شود، تا جایی که اصلی ترین عامل نگران کننده در سندرم داون، عقب ماندگی ذهنی است. با توجه به این که همه انسان ها در مرحله ای از دوران زندگی خود (دوره صغر) از اجرای حقوق و تصرف در اموال خود ممنوع اند و ناگزیر دوره ای از حجر را به طور قهری باید بگذرانند، در خصوص افراد داون که از کودکی مبتلا به اختلال قوای دماغی هستند و این حالت بعد از رسیدن به سن بلوغ نیز ادامه دارد و با توجه به درجات مختلف عقب ماندگی ذهنی، لازم است وضعیت اعمال حقوقی آن ها و اثر حقوقی این ابتلا بر اعمال حقوقی در درجات مختلف بررسی گردد. شایان ذکر است، در این مورد با سکوت قانون مواجه هستیم که امید است مقاله حاضر در صورت امکان و کارآمدبودن هدف عملی و کاربردی برای مراکز قضایی و بهزیستی و در بحث قانونگذاری داشته باشد.