نقش حقوق رقابت در بهبود سلامت عمومی

رقابت به عنوان یک محرک مهم نوآوری منجر به آزادی انتخاب و کاهش قیمت ها می شود و به ارائه سریع تر فناوری های درمانی جدید و کارآمد کمک می کند. در مقابل، رویه های ضد رقابتی اتخاذشده توسط بنگاه های اقتصادی بخش سلامت ممکن است سبب اخلال در رقابت از جمله کاهش دسترسی به داروها و خدمات پزشکی یا افزایش قیمت آن ها شود. احیای مجدد حق اختراع، ادغام شرکت ها، خرید کلی و یک جای محصولات ژنریک توسط دارنده اختراع اصلی و امتناع از اعطای مجوز اختراعات ضروری مرتبط با سلامت مثال هایی از رویه های ضد رقابتی هستند.پرسش پژوهش حاضر این است که آیا حقوق رقابت می تواند عامل موثری در تنظیم رقابت و ارتقای دسترسی به داروها و فناوری های پزشکی باشد؟ هدف مقاله حاضر بررسی نقش حقوق رقابت در بهبود سلامت جامعه از جمله دسترسی به داروها و بیان تاثیر منفی اعمال ضد رقابتی در افزایش قیمت ها و کاهش دسترسی است.فرضیه پژوهش این است که حقوق رقابت می تواند به عنوان عامل موثری در حوزه سلامت نقش مهمی در بهبود دسترسی به فناوری های پزشکی و تشویق نوآوری در بخش دارویی داشته باشد.نتایج این پژوهش نشان می دهد که چون در قوانین ملی و مقررات بین المللی از جمله موافقت نامه تریپس نقش حقوق رقابت در کنترل رفتارهای دارندگان حقوق مالکیت فکری به رسمیت شناخته شده است، باید اقدامات موثرتری در راستای افزایش رقابت و اقدامات اصلاحی برای جبران اعمال ضد رقابتی در رابطه با دسترسی به فناوری های سلامت توسط مقامات دولتی و بخش خصوصی انجام شود.اصلاح مقررات موجود، وضع قوانین مطلوب و مشتمل بر قواعد شفاف با در نظرگرفتن ویژگی های بخش سلامت و ضمانت اجراهای مناسب، مانند صدور مجوز اجباری از جمله راه کارهایی است که برای جلوگیری از رویه های ضد رقابتی و حفظ رقابت در بازار سلامت پیشنهاد می شود.