بررسی تغییرات فعالیت کمی پراکسیداز ارقام زیتون در تعامل بین قارچ عامل پژمردگی ورتیسیلیومی Verticillium dahliae و نماتد ریشه گرهی Meloidogyne javanica

در این آزمایش نمونه‌برداری از قارچ verticillium dahliae سویه غیر برگریز (ss-4) از باغ‌های آلوده زیتون در ناحیه توشن واقع در جنوب شهر گرگان انجام گرفت. نماتد ریشه گرهی، meloidogyne javanica، از نهال‌های زیتون آلوده جداسازی شده و بعد از شناسایی گونه، نماتد روی نشا های گوجه‌فرنگی رقم روتگرز تکثیر گردید. نهال‌های یکساله زیتون رقم زرد، روغنی، کرونیکی و مانزانیلا در بستری از خاک لومی شنی استریل به میزان 2000 گرم کشت شدند. آزمایش به صورت فاکتوریل بر اساس طرح کاملاً تصادفی در پنج تکرار و با 32 تیمار شامل شاهد، نماتد به تنهایی، قارچ به تنهایی و قارچ + نماتد انجام گرفت. میزان مایه تلقیح نماتد با سه جمعیت (2000، 3000 و 4000) لارو سن دوم و در مورد قارچ 20000 عدد میکرواسکلروت برای هر گلدان (2000 گرم خاک شنی لومی) روی چهار رقم از زیتون انجام گرفت. گلدان‌ها در شرایط گلخانه با نور طبیعی و دمای 25-27 درجه سلسیوس نگهداری شدند. میزان فعالیت کمی پراکسیداز محلول و باند شده با دیواره سلولی با استفاده از گوییکول، به عنوان پیش ماده، برحسب تغییر جذب مخلوط واکنش در 470 نانومتر در دقیقه در میلی‌گرم پروتیین، در مراحل زمانی یک، 10، 20 و30 روز پس از مایه‌زنی، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که فعالیت آنزیم پراکسیداز محلول و پراکسیداز باند شده با دیواره سلولی در ارقام مورد آزمایش، در تیمارهایی که فقط قارچ دریافت کرده‌اند تا 30 روز پس از مایه‌زنی سیر صعودی داشته است. فعالیت این آنزیم‌ها در تیمارهای دارای نماتد در رقم کرونیکی تا 20 روز پس از مایه‌زنی افزایش و پس از آن کاهش معنی‌داری را نشان داده است (05/0p?). این شرایط در مورد ارقام زرد، روغنی و مانزانیلا تا 10 روز پس از مایه‌زنی افزایش و پس از آن کاهش داشته است (05/0p?). نتایج حاکی از آن است که نماتد قادر است فعالیت آنزیم پراکسیداز را در روزهای نخستین پس از مایه‌زنی افزایش و بعد از آن کاهش دهد.