بررسی اثر و انتقال اسید بوریک در غلظت های مختلف از موریانه های کارگر تیمار شده به کارگرهای تیمار نشده Microcerotermes diversus (Isoptera: Termitidae)

موریانه microcerotermes diversus silvestri مهمترین آفت اقتصادی مخرب محصولات چوبی در اهواز می باشد. امکان انتقال افقی موریانه کش های غیر دورکننده ( بین هم آشیانه ای ها ) یک راهکار مهم برای کنترل موریانه ها در سالهای اخیر شده است. در این مطالعه از اسید بوریک در آزمونهای آزمایشگاهی جهت توانایی موریانه ها برای انتقال غلظت های کشنده سموم به موریانه های کارگرتیمار نشده، استفاده شد. اسید بوریک جز موریانه کش های غیر دورکننده بر علیه موریانه زیرزمینی m. diversus در غلظت های مناسب می باشد. توانایی انتقال اسید بوریک بین موریانه ها با استفاده از یک مدل آزمایشی دهنده – گیرنده در دو نسبت (1:1) (10 عدد موریانه تیمار نشده : 10 عدد موریانه تیمار شده) و (1:5) (50 عدد موریانه تیمار نشده : 10 عدد موریانه تیمار شده) ارزیابی شد. کارگر ها در بستر سلولزی تیمار شده با غلظت های 1000، 15000 و 20000 پی پی ام از اسید بوریک قرار داده شدند. به کارگرهای تیمار شده اجازه داده شد تا روابط متقابل تغذیه ای با موریانه های کارگر تیمار نشده در مدت 14 روز داشته باشند، سپس مرگ و میر ها ثبت شدند. نتایج دلالت می کند که در هر دو نسبت، مرگ و میر موریانه های تیمار نشده با افزایش غلظت سم افزایش یافت. بنابراین انتقال غلظت های کشنده از دهنده ها به گیرنده ها مشاهده شد.