مقایسه ناحیه‏ های ژنی its، d1/d2 lsu rdna، بتاتوبولین و rna پلی‌مراز ii در جداسازی گونه‌های allophoma ،didymella و neodidymelliopsis از خانواده didymellaceae

در این پژوهش، 12 سویۀ بومی و 80 سویه از گونه‌های شناخته‌شدۀ سه جنس allophoma،didymella  و neodidymelliopsis گزینش شدند و در یک تجزیه‏و‏تحلیل تبارزایشی جهت هم سنجی ناحیه‏های ژنی its، دومین d1 و d2 از زیرواحد بزرگ ژن ریبوزومی (d1/d2 lsu rdna)، بتاتوبولین و rna پلی‌مراز در جداسازی گونه‌ها استفاده شدند. ناحیه‏های ژنی سویه‌های بومی با به‌کارگیری dna استخراج‌شده از زیست‌تودۀ میسیلیومی خشک‌انجمادی شده تکثیر و توالی‌یابی شدند. تجزیه‏و‏تحلیل تبارزایشی با به‌کارگیری الگوریتم درست‌نمائی بیشینه انجام شد. ناحیه‏های d1/d2 lsu rdna، its، rpb2 و tub2 به ترتیب 0، 20، 43 و 46 گونه از 61 گونۀ مربوط به سه جنس موردبررسی را جداسازی کردند. در تجزیه‏و‏تحلیل تبارزایشی ترکیب ناحیه‏های ژنی، همۀ توالی‌های ترکیبی (itstub2، itsrpb2، tub2rpb2، itstub2rpb2 و its28stub2rpb2) توانستند، نزدیک به 49 گونه از 61 گونۀ موردبررسی را جدا کنند. نتیجه‏ها نشان دادند که برای شناسایی و جداسازی دقیق گونه‌های allophoma، didymella و neodidymelliopsis، توالی‌یابی و تجزیه‏و‏تحلیل تبارزایشی سه ناحیه its، tub2 و rpb2 در کنار بررسی‌های ریخت‌شناسی نیازین است. چنانچه به خاطر محدودیت‌های مالی یا زمانی در یک پژوهش، تنها تکثیر و توالی‌یابی یک ناحیه دلخواه باشد، ژنtub2  یا rpb2 بهترین نتایج را ارائه می‌کنند.