بررسی اثر فلاونوئیدها در القای مقاومت علیه پوسیدگی طوقه و ریشه گیاه لوبیا ناشی از rhizoctonia solani

در این پژوهش، برای تعیین سطوح مقاومت رقم‏های لوبیا به rhizoctonia solani عامل پوسیدگی طوقه و ریشه آزمون بیماری‌زایی به دو روش دیسک برگی در شرایط آزمایشگاه و مایه‌زنی گیاه‏چه‌ها در گلخانه انجام شد. سپس حساس‌ترین رقم لوبیا (رقم ناز، به دلیل دارا بودن توجیه اقتصادی) برای ارزیابی امکان القای مقاومت با فلاونوئیدهایی نظیر کوئرستین (quercetin) نارینجنین (naringenin) و بررسی برخی سازوکار‌های دخیل در القای مقاومت استفاده شد. جهت بررسی تاثیر غلظت‌های مختلف (100 تا 400 میکروگرم بر میلی‌لیتر) این فلاونوئیدها در القاء مقاومت در لوبیا علیه r. solani، گیاه‏چه‏ها با غلظت‌های مختلف فلاونوئیدها تیمار شدند. گیاهان تیمارشده و شاهد با قارچ بیمارگر مایه‌زنی شدند و شاخص بیماری یک هفته بعد از مایه‌زنی محاسبه شد. نتیجه‏ها نشان دادند که غلظت‌های مختلف کوئرستین و نارینجنین در کاهش شاخص بیماری تاثیر متفاوتی داشتند. کوئرستین در غلظت‌های 200 تا 400 میکروگرم در میلی‌لیتر موجب کاهش معنی‌دار پیشرفت بیماری شد و بهترین فاصله زمانی بین تیمار و مایه‌زنی سه روز بود. غلظت‌های 100 و 200 میکروگرم بر میلی‌لیتر نارینجنین و 100 میکروگرم بر میلی‌لیتر کوئرستین باعث کاهش معنی‌دار پیشرفت بیماری نشد. ارزیابی سطوح کالوز، سوپراکسید و هیدروژن پراکسید در گیاه‏چه‌های تیمارشده با کوئرستین در زمان‌های مختلف پس از مایه‌زنی توسط r. solani نشان داد که کوئرستین با افزایش سرعت و شدت تولید این ترکیب‏های دفاعی موجب القای مقاومت در لوبیا علیه بیمارگر می‌شود.

Investigating the effect of flavonoids in induction of resistance in the bean plant against crown and root rot caused by Rhizoctonia solani

In this research, pathogenicity tests were done using two different methods including inoculation of leaf discs under laboratory conditions and infecting the seedlings in the greenhouse in order to determine resistance levels of bean cultivars to Rhizoctonia solani AG4 HGII, the causal agent of the crown and root rot. Furthermore,the most susceptible bean cultivar (cv. Naz, because of economic justification) was used to examine the possibility of inducing resistance against the pathogen, using flavonoids such as quercetin and naringenin and investigate some mechanisms involved in induced resistance. To study the effects of different concentrations of flavonoids in the induction of resistance in bean against R. solani, the seedlings were treated with 100 to 400 μg/mL concentrations of flavonoids. The treated and control plants were inoculated with the pathogen and the disease index was calculated one week following inoculation. Results showed that various concentrations of quercetin and naringenin had different effects in reducing the disease index. Quercetin at 200 to 400 μg/mL significantly decreased the progression of the disease caused by R. solani in the bean. The best time interval between treatment and inoculation was 3 days. Naringenin at 100 and 200 μg/mL and quercetin at 100 μg/mL did not significantly reduce the disease progression. Investigating callose, superoxide, and hydrogen peroxide levels at various time points after R. solani inoculationin the seedlings pretreated with quercetin revealed that quercetininduced resistance in bean against the fungal pathogen via priming the defense components.