تدوین استانداردهای هوشمند‌سازی مدارس و میزان رعایت این استانداردها در مدارس شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر، تدوین استانداردهای هوشمندسازی مدارس و میزان رعایت این استانداردها در مدارس شهر تهران می باشد. روش پژوهش، روش آمیخته(کمی و کیفی) است. در بخش کمی، توصیفی از نوع پیمایشی و روش کیفی از روش اسنادی و کدگذاری استقرایی می‌باشد، بدین‌صورت که ابتدا تمامی اسناد و مدارک موجود، موردبررسی قرارگرفته و نسخ مربوط خط به خط خوانده ‌شده است (کد گردانی باز) و سپس با توجه به عبارات نوشته‌شده در اسناد، مولفه‌های عمومی استخراج (کدگذاری محوری) و درنهایت در سند ارائه‌شده، شباهت‌ها و تفاوت‌های مولفه‌های عمومی و شاخص‌های اصلی استخراج گردید (کدگذاری انتخابی). جامعه آماری، شامل کلیه مدارس هوشمند 22 گانه شهر تهران که 5 منطقه، یعنی مناطق(4،5،6،7،8) و از بین شان 20 دبیرستان  هوشمند دخترانه به روش نمونه گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش، یک فهرست استانداردشده محقق ساخته که درواقع ارزیابی وضعیت کنونی استانداردهای هوشمندسازی مدارس می‌باشد(مشاهده مستقیم و همکاری مدیران و مسئول فناوری اطلاعات مدارس). در این روش تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی شامل جدول فراوانی‌ها، درصد میانگین، انحراف استاندارد و آمار استنباطی از آزمون‌های کلموگروف اسمیرنوف برای تعیین نرمال بودن توزیع داده‌ها و از آزمون t تک گروهی استفاده‌شده است. نتایج نشان داد که وضعیت کنونی مدارس هوشمند ازنظر محتوای یاددهی و  یادگیری در سطح پایینی قرار دارند و همچنین زیرساخت‌های سخت‌افزاری و  دانش معلمان آموزش‌دیده در سطح بالا و زیرساخت‌های نرم‌افزاری و مدیریت در حد متوسط قرار دارند.