ارایه مدلی جهت ارزیابی راهبردهای یادگیری الکترونیکی موثر بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان

هدف پژوهش حاضر، ارزیابی راهبردهای یادگیری الکترونیکی موثر بر پیشرفتتحصیلی دانشجویان مجازی بوده است. روش این پژوهش،1390 تشکیل دادند. بر اساس - توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاههای مجازی ایران در سال 91جدول مورگان، نهایتا تعداد 363 نفر برای پژوهش انتخاب شدند. ابزار تحقیق بر سه نوع است: 1- پرسشنامه محقق ساخته در خصوص راهبردهای-3 مقایسه میانگین نمرات دانشجویان طی دو ترم متوالی در ،(?=0/ -2 پرسشنامه محقق ساخته رغبت تحصیلی( 92 ،(?=0/ یادگیری الکترونیکی( 94آزمونهای پیشرفتتحصیلی (آزمونهای مربوط به واحدهای درسی اخذ شده). روایی پرسشنامههای یاد شده به لحاظ محتوا تامین شده است. مبناینظری پژوهش حاضر مبتنی بر مدل جامعه تحقیقاتی پیکیانو بوده است که بر این اساس پیشبینی شده است که دانشجویان از طریق حضور اجتماعی،حضور شناختی و حضور یاددهی به تعامل و همکاری با یکدیگر پرداخته و میتوانند پیشرفت تحصیلی داشته باشند. بهطور کلی نتایج پژوهش نشان داد کهرابطه بین راهبردهای یادگیری الکترونیکی مبتنی برحضور شناختی، حضور اجتماعی و حضور یاددهی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان مجازی، معنادار0) و ضریب تاثیر غیرمستقیم حضور شناختی / 0)، و حضور یاددهی( 695 / 0)، حضور اجتماعی( 078 / بوده است. ضریب تاثیر مستقیم حضور شناختی( 789برابر با agfi 0 و شاخص / برابر با 95 gfi 0) است. بر اساس نتایج جدول فوق، شاخص / 0) و حضور یاددهی ( 386 / 0/384 )، حضور اجتماعی ( 695 )0 بوده که حاکی از برازندگی نسبتا مطلوب مدل است.