جنبه‌های روانی افزودن آموزش سیار به آموزش به روش سنتی در آموزش عالی (مطالعه موردی زبان انگلیسی و زبان عربی)

چکیده: روش تدریس مناسب از مهم‌ترین پایه‌های کیفیت‌بخشی محسوب می‌شود. بسیاری از روان‌شناسان تربیتی و مربیان آموزشی اعتقاد دارند، موقعیت یادگیری باید چنان سازمان‌دهی شود که هر شاگرد بر اساس توانایی‌های خود به فعالیت بپردازد. ایجاد محیط‌های آموزش الکترونیک شاهدی بر این مدعاست. پژوهش حاضر با هدف بررسی جنبه‌های روانی افزودن آموزش سیار به آموزش به روش سنتی در آموزش عالی، با روش نیمه‌ تجربی انجام شد. جامعه آماری، دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری ورودی سال1391 که درس زبان انگلیس و زبان عربی را انتخاب نموده‌اند بودند. این دانشجویان با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای دو کلاس برای درس زبان عربی به حجم 75 نفر در دو گروه آزمایش (39) و کنترل (36) و دو کلاس برای درس زبان انگلیسی به حجم 40 نفر در دو گروه آزمایش (20) و کنترل (20) انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل آزمون‌های انگیزه پیشرفت هرمنس، خودپنداره راج کمارسارسوات و اعتماد به نفس آیزنک بود. به منظور آزمودن فرضیات تحقیق، از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد میانگین نمرات گروه آزمایش، نسبت به گروه گواه، از سطح بالاتری برخوردار بود و افزودن آموزش سیار به آموزش به روش سنتی در افزایش انگیزه پیشرفت، خودپنداره و اعتماد به نفس دانشجویان در درس زبان انگلیسی و زبان عربی موثر بوده است.