همبستگی بنیادی مجموعه خودتنظیمی آنلاین با مولفه‌های انعطاف‌پذیری شناختی دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه در دوران آموزش مجازی و زمان شیوع ویروس کرونا

پیشینه و اهداف: همبستگی بنیادی با دو مجموعه متغیر که به هریک از آن‌ها می‌توان یک معنای نظری داد، سروکار دارد. هدف از این مطالعه همبستگی بنیادی مجموعه خودتنظیمی آنلاین (تعامل آنلاین) و مولفه‌های انعطاف‌پذیری شناختی در دوران آموزش مجازی (زمان شیوع ویروس کرونا)، در دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه بود.روش‌ها‌: جامعه آماری این تحقیق، کلیه دانش‌آموزان دختر و پسر دوره‌ دوم متوسطه استان اردبیل به تعداد 43098 نفر (19859 دختر و 23239 پسر) در سال تحصیلی 1400-1399 بود که 381 نفر دانش‌آموز (176 دختر و 205 پسر) به‌صورت نمونه‌گیری طبقه‌ای متناسب از میان کلیه دانش‌آموزان دختر و پسر دوره دوم متوسطه استان اردبیل (43098 نفر)، انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسش‌ نامه خودتنظیمی آنلاین (osrq) و فهرست انعطاف‌پذیری شناختی (cfi)، استفاده شد. داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل همبستگی کانونی، در نرم‌افزار 26spss، تجزیه‌وتحلیل گردید.یافته‌ها: نتایج به‌دست‌آمده از همبستگی پیرسون، به وجود رابطه معنی‌دار بین متغیرهای پیش‌بین و ملاک اشاره داشت (0.01>p). همچنین تحلیل همبستگی کانونی نیز مشخص ساخت که مولفه‌های مجموعه خودتنظیمی آنلاین (تعامل بین دانش‌آموز و محتوا، تعامل بین دانش‌آموز و معلم و تعامل بین دانش‌آموز و دانش‌آموز) می‌توانند تغییرات مولفه‌های مجموعه انعطاف‌پذیری شناختی (راهکارهای متناوب در پردازش حل مسئله و ادراک کنترل‌پذیری) را در دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه پیش‌بینی نمایند (0.01>p).نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش مشخص می‌سازد که، هرقدر تعامل دانش‌آموزان در آموزش آنلاین و در فضای مجازی با محتوا، مربی و دانش‌آموزان دیگر بیشتر باشد، از قدرت انعطاف‌پذیری شناختی بیشتری در یادگیری و حل مسائل پیش رو در امورات آموزشی و یادگیری برخوردار هستند. استفاده از راهبردهای شناختی می‌تواند دانش‌آموزان را در دستیابی به مفاهیم مبهم آموزش یاری رساند و دست‌یابی به سطوح بالاتر یادگیری را در آنان امکان‌پذیر سازد. آموزش مجازی در دوران کنونی اقتضا می‌کند که یادگیرنده در بعد انگیزشی، مهارتی و عملیاتی مراحل یادگیری در خود در راستای حصول به اهداف آموزشی تغییراتی را به وجود آورد. تعامل آنلاین دانش‌آموز با محتوا کانالی است که ساخت شناختی و محتوای ذهنی یادگیرنده را با ابعاد فراشناختی، انگیزشی و رفتاری اش آشتی می‌دهد. این تغییرات در شناخت می‌تواند یادگیرنده را در خودتنظیمی توانگر ساخته و او را از یک گیرنده منفعل و خشک به یک یادگیرنده فعال و منعطف تبدیل گرداند. و متعاقباً این ادراک از توانایی و قدرت درونی، یادگیرنده را یاری می‌رساند تا به باور ادراک کنترل‌پذیری خود در حل مسائل و مواجهه با موقعیت‌های چالش‌برانگیز برسد؛ نقطه عطفی که کل فرایند یادگیری را زیر سیطره اختیارات فراگیر آورده و یادگیرنده ساخت شناختی خود را شخصاً از روی فاکتورهای مطرح و موجود در موقعیت یادگیری و حل مسئله، از تعامل و تداوم گرفته تا تغییر و تحکیم را در بر دارد. داده‌های این پژوهش در زمان شیوع بیماری کرونا و با استفاده از پاسخ‌دهی دانش‌آموزان با کمک لینک پرسشنامه، در فضای کلاس‌های مجازی در اپلیکیشن شاد گردآوری گردیده است. لذا پیشنهاد می‌گردد، در تحقیقات آتی، پرسشنامه‌ها در حضور محققان و باراهنمایی‌های لازم ایشان تکمیل گردیده و نتایج مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گیرد.

The canonical correlation between online self-regulation collectivity and secondary school student’s cognitive flexibility components in virtual training circulation in coronavirus prevalence

Background and Objectives: Canonical correlation deals with two series of variables, each of which can be given a theoretical meaning. The purpose of this study was Canonical analysis of online selfregulatory collectivity (online interaction) and components of cognitive flexibility during cyber teaching (during Corona virus pandemics) among students of junior high school.Methods: The statistical society included all male and female junior high school students in Ardabil numerated as 43098 (23239 boys and 19859 girls) in the academic year 20202021 so that 381 ones (205 boys and 176 girls) were selected via proportional stratified sampling method. For collecting the required data, online selfregulation questionnaire (OSRQ) and the content of cognitive flexibility Inventory (CFI) were used. The collected data was analyzed using Pearson Productmoment correlation and canonical correlation analysis in SPSS 26.00.Findings: The obtained results pointed to a significant relationship between the predictor and criterion variable components (p<0.01). Also, the canonical correlation identified that the components of online selfregulation collectivity including learnercontent interaction, learnerInstructor interaction and learnerlearner interaction can predict changes of components of cognitive flexibility collectivity including alternatives and control subscales among junior high school students (p<0.01).Conclusion: The results of the study identified that the more the students interact in online teaching and in cyber space with content, as well as the teacher and the other students, the more power of cognitive complexity they would have to deal with difficulties in problems in learning and teaching issues. Using cognitive strategies could assist the students in accessing vague teaching concepts and enable them to access higher levels of learning. At the present time, virtual training provides the students with ample opportunities to make some changes in themselves in terms of motivational aspects, skills, and operational learning steps for reaching teaching purposes. The learnercontent interaction is a channel that reconciles the cognitive structure and the mental content of the learner with their macrocognitive, motivational, and behavioral aspects. These changes in cognition can empower the learners in selfregulation and turn them from passive and strict receivers into active and flexible learners. Accordingly, this perception of ability and internal power assists the learner to reach the belief of selfcontrollability in solving problems and facing with challenging circumstances.