مقایسة تاثیر استفاده از روش تدریس معکوس با روش تدریس سنتی در یادگیری و خودکارآمدی تحصیلی درس فارسی

پیشینه و اهداف: روش‌های تدریس فناورانه در دنیای امروز، از قبیل تدریس معکوس، به‌عنوان یک بخش مهم و جدایی‌ناپذیر از مجموعه فعالیت‌های یاددهی یادگیری، فرصت‌های منحصر به فردی برای معلمان جهت تدریس بهتر و به‌کارگیری شیوه‌های مختلف آموزشی برای یادگیری بیشتر و متناسب با نیاز هرکدام از دانش‌آموزان ایجاد کرده است، مطالعه حاضر با هدف مقایسة تاثیر استفاده از دو روش تدریس معکوس و روش تدریس سنتی بر میزان یادگیری و خودکارآمدی تحصیلی درس فارسی دانش‌آموزان پایه دوم ابتدایی انجام شد.روش‌ها‌: این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از حیث ماهیت از نوع طرح‌های نیمه تجربی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون است. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان دختر پایه دوم ابتدایی منطقه 4 شهر تهران در سال تحصیلی 9897 است. نمونه‌گیری به‌صورت تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انجام گرفت. دو کلاس به‌عنوان نمونه تحقیق به تعداد 25 نفر و 35 نفرانتخاب شد، از تمامی دانش‌آموزان هر دو کلاس، پیش آزمون بعمل آمد، سپس دانش‌آموزان در دو کلاس به صورت همگن توزیع شدند، در یکی از کلاس ها درس فارسی به روش تدریس معکوس (یک رویکرد تدریس پیشرفته و مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات) و در کلاس دیگر درس به روش سنتی (تدریس به شیوه معمول سخنرانی و پرسش و پاسخ) آموزش داده شد و سپس پس آزمون گرفته شد، نکته قابل ذکر آن است که تمامی دانش‌آموزانی که در کلاس به شیوه تدریس معکوس قرار گرفتند، حداقل یک وسیله الکترونیکی از قبیل تبلت، گوشی تلفن همراه، دستگاه پخش دی وی دی یا سی دی، کامپیوتر و غیره در منزل داشتند تا فیلم‌ها را توسط آنها تماشا کرده و بازخورد آن را روز بعد به کلاس آورند. ابزار گردآوری داده‌ها جهت بررسی میزان یادگیری درس فارسی شامل پرسش‌نامه پیشرفت تحصیلی محقق ساخته درخصوص درس فارسی دوم دبستان بود، همچنین ابزار گردآوری داده‌ها جهت سنجش خودکارآمدی دانش‌آموزان پرسش‌نامه استاندارد خودکارآمدی تحصیلی (mjses) بود که روایی محتوایی آن توسط دوازده نفر از متخصصان تعلیم و تربیت مورد تایید قرار گرفت، همچنین  پایایی هر دو ابزار نیز با آزمون های آماری مورد بررسی و تائید قرار گرفت.یافته‌ها: نتایج آزمون تحلیل کواریانس نشان داد که روش تدریس معکوس بر میزان یادگیری و خودکارآمدی دانش‌آموزان پایه دوم ابتدایی گروه آزمایش تاثیر مثبت دارد. به‌گونه‌ای که میزان یادگیری و خودکارآمدی در دانش‌آموزانی که با استفاده از روش تدریس معکوس، درس فارسی دوم دبستان را یادگرفته اند، نسبت به دانش‌آموزانی که به مطالعه درس فارسی با شیوه‌های سنتی و پرسش  وپاسخ پرداخته‌اند بالاتر بوده است.نتیجه‌گیری: استفاده از روش تدریس معکوس به‌عنوان یک روش تدریس فناورانه نوین بیش از روش سنتی می تواند منجر به تقویت یادگیری فرد شده و احساس خودکارآمدی را در شاگردان افزایش دهد؛ زیرا قبل از شروع کلاس درس یادگیرنده از طریق درگیری با محتوای درس فعالانه می آموزد و در حین شرکت در کلاس درس نیز با آمادگی بیشتری وارد کلاس می‌شود و آمادگی قبلی او موجب یادگیری عمیق‌تر و احساس کارآمدی می‌شود؛ بنابراین پیشنهاد می‌شود استفاده از این روش تدریس فناورانه به ویژه در زمان پاندمی کرونا که شرکت در کلاس‌های حضوری محدود شده است، به‌منظور عمق بخشیدن به تجربیات یادگیری شاگردان در یادگیری زبان فارسی، در دستور کار آموزش و پرورش قرار گیرد.

A comparison of the effect of using the Flipped instruction with the traditional teaching method on learning and academic self-efficacy of Persian lessons

Background and Objectives: Technological teaching methods in today’s world, such as flipped teaching, as an important and integral part of the set of teachinglearning activities, have created unique opportunities for teachers to teach better and use different teaching approaches according to the needs of each student to help them learn more. The purpose of this study was to compare the effect of flipped approach and traditional teaching method on the learning rate and the academic selfefficacy of Persian lessons for the secondgrade elementary students.Methods: This is applied research in terms of purpose and a quasiexperimental design with pretest and posttest in terms of nature. The statistical population included all female students in the second grade of elementary school in district 4 of Tehran in the academic year of 20182019. Sampling was done randomly in multistage clusters. Two classes were selected as the research sample of the study with 25 students in one class and 35 students in the other. All students were pretested and then distributed homogeneously in both classes. In one of the classes, the Persian lessons were taught using flipped instruction (an advanced teaching approach based on information and communication technology), and in the other class, the same lessons were taught utilizing the traditional teaching method (a conventional way of teaching including lectures, questions and answers) and then the posttest was taken. It should be noted that all students who received flipped method had at least one electronic device such as a tablet, cell phone, DVD or CD player and computer at home in order to watch the videos and have classroom feedback the next day.  Data collection instruments to assess the level of learning Persian lessons included the researchermade Academic Achievement Questionnaire for the Persian lessons of the secondgrade elementary school. Also, the data collection instrument to measure the students’ selfefficacy was the Standard Academic SelfEfficacy Questionnaire (MJSES), the content validity of which was confirmed by twelve educational experts while the reliability of both scales was evaluated and confirmed by the statistical tests.Findings: The results of the analysis of covariance showed that the flipped instruction had a positive effect on the learning rate and selfefficacy of the second grade elementary students in the experimental group; that is the rate of learning and selfefficacy of the students who have learned the Persian lessons of second grade elementary school by the flipped approach, has been higher than the students who have learned the Persian lessons by the traditional teaching method including questions and answers.Conclusions: Using the flipped instruction as a new technological teaching method can strengthen individual learning and increase students’ sense of selfefficacy more than the traditional teaching method. Since the learner actively learns by engaging with the content of the lessons before attending the classroom, she/he can participate in the class with more readiness. It means that his or her previous preparation leads to deeper learning and a sense of efficiency. Therefore, using this technological teaching method especially during the corona pandemic while attending the classes is limited is recommended and it should be included at the top of the education agenda in order to deepen students’ learning experiences in Persian lessons.