تبیین اهداف برنامه درسی مبتنی بر تربیت معلم پژوهنده در دانشگاه فرهنگیان

پیشینه و اهداف: هدف از آموزش معماری، آماده‌سازی ‌‌‌‌فارغ‌التحصیلان ‌این رشته برای کارایی عمومی ‌در ‌این زمینه است. این در حالی است که بسیاری از فارغ‌التحصیلان معماری که جذب بازار کار می‌شوند، شکافی عمیق میان آنچه در دانشکده آموخته‌‌اند و آنچه در فعالیت حرفه‌ای انجام می‌شود، مشاهده می‌کنند.در‌ این تحقیق، ‌‌ارزیابی دامنه ارتباط آموزش و کار حرفه‌ای معماری مد نظر است تا‌‌ با بررسی نحوه‌‌ آموزش معماری در مقطع کارشناسی و وضعیت بازار کار در ‌ایران به ‌این سوالات پاسخ داده شود که «1 مشکلات آموزش معماری در مقطع کارشناسی در ‌ایران که باعث کم کارآمدی دانش‌آموخته معماری در محیط حرفه‌ای می‌شود، کدامند؟»، «2 کدام ویژگی‌ها در محیط حرفه‌ای برای دانش‌آموخته‌‌ معماری لازم و ضروری است؟» و «3 چگونه می‌توان آموزش معماری را به حرفه معماری نزدیک کرد؟».روش‌ها:‌ تحقیق از نوع کاربردی و روش آن زمینه‌یابی (پیمایشی) است. شیوه تحلیل داده ها، تحلیلی– توصیفی است. گردآوری اطلاعات به‌وسیله‌ پرسش‌نامه و مصاحبه با دانشجویان سال آخر مقطع کارشناسی معماری به‌عنوان جامعه آماری‌ ‌که قرار است به‌زودی وارد بازار کار معماری شوند، اساتید دانشکده‌های معماری به‌عنوان افرادی که دانشجویان این رشته را آموزش می‌دهند و معماران حرفه‌ای ‌به‌عنوان افرادی که به‌طور حرفه‌ای ‌در رشته معماری فعالیت دارند، انجام شده است. دانشجویان و استادان مورد مطالعه در ‌این تحقیق از 3 دانشگاه با سطح متوسط ‌ایران و معماران حرفه‌ای نیز از مدیران شرکت‌های معماری انتخاب شده‌‌اند. معیار انتخاب اساتید و معماران، پیشکسوتی آن‌ها بوده است. ملاک پیشکسوتی اساتید، تجربه و سنوات کاری، و درجه علمی اساتید، و ملاک پیشکسوتی معماران، تجربه و سنوات کاری، تعداد قابل توجه پروژه‌های اجرا شده و کسب جوایز بوده است.یافته‌ها: طبق نقطه نظرات مشترک سه گروه مورد سوال قرار گرفته در این پژوهش، مشکلات محیط آموزشی معماری که باعث ایجاد فاصله بین آموزش و حرفه معماری و کم کارآمدی دانش‌آموخته معماری در محیط حرفه‌ای شده‌اند، دامنه‌‌ گسترده‌ای دارد و از‌ ابتدای پذیرش دانشجوی معماری تا پس از ‌‌‌‌فارغ‌التحصیلی را شامل می‌شود که اصلی‌ترین آن‌ها عبارتند از: 1 نحوه‌‌ پذیرش دانشجو، 2 پذیرش ‌بی‌رویه‌‌ دانشجو، 3 عدم تناسب مباحث آموزشی با نیازهای بازار کار،   4 جدا شدن دانشگاه از جامعه، 5 عدم آموزش اخلاق حرفه‌ای، 6  عدم آموزش مهارت‌های تعاملی،  7 عدم تجربه حرفه‌ای اساتید، 8 مشکلات کلی جامعه از جمله مسائل اقتصادی. بنابراین ویژگی‌هایی که برای دانش‌آموخته معماری در محیط حرفه‌ای لازم و ضروری است عبارتند از: 1 آشنایی با مباحث مورد نیاز بازار کار مانند تسلط به نرم‌افزارهای معماری، آشنا بودن با قوانین و ضوابط و غیره، 2 دارا بودن اخلاق حرفه‌ای، و 3 دارا بودن مهارت‌های تعاملی.نتیجه‌گیری:  بر اساس فواید آموزش مشارکتی، تبدیل دانشکده‌های معماری به فضای «آموزشی مشارکتی» به‌منظور کاهش خلا میان آموزش و کار حرفه‌ای و کاهش کم کارآمدی دانش‌آموخته معماری در محیط حرفه‌ای پیشنهاد می‌شود. در این خصوص می‌توان از آموزش هم زمان دانشجویان سال‌‌های مختلف در دروس معماری و حضور معماران حرفه‌ای به‌عنوان افرادی ماهر در بعضی از جلسات بهره برد. به این ترتیب دانشجویان می‌توانند از مشارکت یکدیگر در طراحی، نقد آثار و ارتقاء مهارت‌های مرتبط با رشته معماری و از حضور معماران حرفه‌ای در راستای کسب تدریجی مهارت‌های مورد نیاز بازار کار معماری بهره برند. همچنین می‌توان از تاسیس «سازمان‌های مردم نهاد» که مسئول برقراری ارتباط دانشگاه با دفاتر معماری، بازار کار و کارفرمایان باشند، در کاهش خلا میان آموزش و کار حرفه‌ای استفاده کرد.

Explaining the goals of the curriculum based on teacher-researcher training at Farhangian University

Background and Objectives: The purpose of architecture education is to prepare graduates for general proficiency in this field of study. However, many graduates of architecture who are employed at the job market observe a profound gap between what they have learned in college and what is being done in professional work in architecture. This study by examining the method of architecture education at undergraduate level and the job market situation in Iran evaluates the relationship between the education and professional work in architecture to answer the following questions: &1. What are the problems of undergraduate architecture education in Iran that cause the inefficiency of architecture graduates in professional environment?&, &2. Which features in the professional environment are necessary for a graduate of architecture?& and &3. How can we make a more effective connection between and the professional architectural environment?& Methods: The present study is an applied one and its method is field survey. In addition, the method of data analysis is analyticaldescriptive. Data collection has been done through handing questionnaires and holding interviews with senior undergraduate architecture students as the statistical population who are supposed to enter the architectural job market soon, professors of architecture schools as individuals who are teaching students in this field, and professional architects as individuals who are professionally active in the field of architecture. The students and professors who were studied in this research were selected from 3 Iranian universities at the intermediate level, and professional architects were also selected from the managers of architectural companies. Being a veteran architect was the criterion for selecting professors and architects. The criteria for professors to be a veteran architect have been the experience and years of work, and the academic degree. The criteria for selecting architects have been experience and years of work, the significant number of the projects implemented, and winning awards. Findings: According to the common viewpoints of the three groups who were investigated in this research, the problems of the architecture educational environment that have created a gap between architecture education and architectural profession and the low efficiency of the architecture graduate in the professional environment have a wide range from the beginning of admission of architecture students up to after their graduation. The main problems are: 1. Method of student admission, 2. Admission of too many students, 3. Incompatibility of educational topics with the job market needs, 4. The separation of university from the society, 5. Lack of professional ethics training, 6. Lack of interactive skills training, 7. Lack of professional experience of professors, and 8. General problems of the society including economic issues. Therefore, the characteristics that are necessary for a graduate student of architecture in a professional environment are: 1. Familiarity with the topics required by the labor market, such as having a good command of various architectural software, familiarity with rules and regulations, and so on, 2. Having professional ethics, and 3. Having interactive skills. Conclusion: Based on the benefits of participatory education, it is proposed to turn architecture schools into &participatory education& environments in order to reduce the gap between education and professional work and decrease the low efficiency of architecture graduates in the professional environment. In this regard, it is possible to use the simultaneous training of students of different semesters in architecture courses and the presence of professional architects as expert individuals in some of the class sessions. In this way, students can benefit from each other’s participation in design, critique of works, and improvement of skills related to the field of architecture, and the presence of professional architects in order to gradually acquire the skills required by the architectural job market. It is also possible to reduce the gap between education and professional work by establishing &NGOs& that are responsible for linking the university to architecture offices, job market and employers.