بررسی وضعیت موجود برنامه درسی کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی از دیدگاه دانشجویان

پیشینه و اهداف: هر موسسه آموزشی و هر یادگیرنده ای باید برای رشد و توسعه خود را با محیط هماهنگ ساخته و مهارت های لازم برای برآوردن نیازهای در حال تغییر جامعه داشته باشد. این امر در آموزش عالی و در میان دانشجویان و فارغ التحصیلان شرایط ویژه ای دارد و همواره از آنان انتظار می رود خود را با شرایط محیطی داخل و خارج از سیستم آموزشی وفق دهند. استفاده از فن‌آوری‌های اطلاعاتی و ارتباطی که به شکل های گوناگون در دسترس آنان قرار دارد می تواند یک راهکار منطقی و مطلوب به‌حساب آید. استفاده هدفمند از این فن آوری ها درزمینهٔ آموزشی امروزه با عنوان فن آوری آموزشی شناخته‌شده است که در مقیاس وسیع به‌منظور افزایش فعالیت‌های تدریس و یادگیری گسترش‌یافته است. هدف از پژوهش حاضر بررسی وضعیت موجود برنامه درسی کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی از دیدگاه دانشجویان بود. دانشجوی تکنولوژی آموزشی هم تولیدکننده اطلاعات است، هم مصرف‌کننده، و هم رابط بین تولیدکننده و مصرف‌کننده؛ و اینجاست که احساس مسئولیتی خطیر می نماید. تهیه برنامه درسی برای چنین دانشجویانی در محیطی این‌چنین متغیر کار آسانی نیست. زیرا هم باید نیازهای دانشجویان را برآورده سازد و هم به نیازهای در حال تغییر جامعه و بازار کار نظر داشته باشد. ضمن اینکه رسالت و ماهیت رشته نیز باید محفوظ بماند و توسعه یابد. آنچه اهمیت دارد این است که صرفاً ابلاغ برنامه درسی  رشته مذکور و اجرای آن در دانشگاه‌ها کافی نخواهد بود. ارزشیابی و بررسی این برنامه به‌منظور ارائه و پیشنهاد برنامه درسی مطلوب و مناسب، امری مهم و حیاتی به شمار می رود. روش ها: پژوهش از  نوع کمی و با استفاده از روش پیمایشی انجام گرفت. جامعه آماری، دانشجویان سال آخر رشته تکنولوژی آموزشی در مقطع ارشد بودند که در دانشگاه‌های دولتی ایران در دانشگاه‌های اراک، بوعلی، خوارزمی و علامه طباطبایی به تحصیل اشتغال داشتند. با توجه به حجم پایین جامعه آماری (58 نفر)، تمامی آنان با استفاده از روش سرشماری جهت انجام تحقیق انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی صوری و محتوایی آن مورد تائید 5 نفر صاحب‌نظر قرار گرفت و آلفای کرون باخ آن نیز .89 به دست آمد. داده ها با نرم‌افزار spss محاسبه و در سطح آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. در سطح آمار توصیفی از شاخص های میانگین، فراوانی و انحراف معیار و در سطح آمار استنباطی از آزمونt مستقل و کلموگروف-اسمیرونوف استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که دانشجویان کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی از برنامه درسی این رشته رضایت ندارند. به‌عبارت‌دیگر، دانشجویان سال آخر این رشته که برنامه درسی را تجربه کرده بودند، اعتقاد داشتند که برنامه درسی این رشته در راستای نیازها و انتظارات آنان نبوده است. نتیجه‌گیری: اگرچه در تمامی مولفه‌های برنامه درسی کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی ایران میانگین ها پایین تر از حد متوسط بود اما دلیل بر ناکارآمدی این رشته و عدم اجرای نامناسب آن در دانشگاه‌های کشور نیست. بخشی از این نارضایتی شاید به مدیریت دانشگاه‌ها و نه برنامه درسی مربوط می گردد. زیرا دانشگاه‌ها و گروه‌های آموزشی چنانچه نتوانند امکانات و شرایط لازم را برای اجرای برنامه درسی فراهم سازند، نمی توان انتظار زیادی از اساتید و دانشجویان داشت که بیشترین نتایج را عاید سازند. البته بازنگری مستمر و گرایشی کردن برنامه های درسی در راستای کاربردی ساختن این رشته با توجه به ماهیت و رسالت آن در سطح ملی و بین المللی یک ضرورت اجتناب ناپذیر است.

Evaluation of the master curriculum of educational technology in viewpoint graduate student

Background and Objective:Every educational institution and every learner must adapt to the environment for growth and development and have the necessary skills to meet the changing needs of the society. This has special conditions in higher education and among students and graduates, and they are always expected to adapt to the environmental conditions inside and outside the education system. Using information and communication technologies that are available to them in various forms can be a logical and desirable solution. Purposeful use of these technologies in the field of education is now known as educational technology, which has been expanded on a large scale to increase teaching and learning activities. The student of educational technology is both a producer of information, a consumer, and a link between producer and consumer; and this is where the sense of responsibility comes into play. It is not easy to prepare a curriculum for such students in such a dynamic environment; as it must both meet the needs of students and take into account the changing needs of society and the labor market. At the same time, the mission and nature of the field must be preserved and developed. What is important is that simply issuing the curriculum and implementing it in universities will not be enough. Evaluating and reviewing this program in order to present and suggest a desirable and appropriate curriculum is important and vital. Thus, the aim of this study was to evaluate the curriculum of educational technology from the perspective of graduate students. Methods: Quantitative research was conducted using a survey method. The population, who were senior students of educational technology at senior level in the public universities of Arak, BuAli, Kharazmi and Allameh Tabatabaei in Iran were sampled. Due to limited number of the population, all of them were selected by consensus. Data collection instrument was a questionnaire whose validity was confirmed by 5 experts and with a Cronbach’s alpha of .89. The data were analyzed by descriptive and inferential statistics using SPSS. At the descriptive statistics level, the frequency, mean and standard deviation indicators were used and at inferential statistics level t test and Kolmogorov–Smirnov test were utilized. Findings: The results showed that graduate students are not satisfied with master curriculum of educational technology.  In other words, final year students who had experienced the curriculum believed that the curriculum was not in line with their needs and expectations.     Conclusion: Although the averages were lower than average in all components of the MA curriculum of the major Educational Technology, but there is no reason for the inefficiency of this field and its inappropriate implementation in the country’s universities. Part of this dissatisfaction may be due to university management rather than the curriculum. Because universities and departments cannot expect much from professors and students if they cannot provide the necessary facilities and conditions for the implementation of the curriculum. Of course, continuous review and trending of curricula in order to apply this field due to its nature and mission at the national and international levels is an inevitable necessity.   ===================================================================================== COPYRIGHTS  ©2019 The author(s). This is an open access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution (CC BY 4.0), which permits unrestricted use, distribution, and reproduction in any medium, as long as the original authors and source are cited. No permission is required from the authors or the publishers.  =====================================================================================