هنجارسنجی، اعتباریابی و پایاسازی مقیاس سنجش شادکامی در میان دانشجویان

پیشینه و اهداف: شادی بالاترین سطح عاطفه ی مثبت است. شادی از نظر عصب شناختی به‌وسیله‌ی کاهش سریع سرعت شلیک عصبی فعال می شود. رهایی از درد جسمی، رهایی از نگرانی ها، حل کردن مسئله‌ای دشوار، و پیروز شدن در رقابتی اضطراب‌انگیز نمونه ی الگوی کاهش برانگیختگی عصب شناختی شادی است. گریز از عوامل استرس‌زا و دوری از مواجهه با تغییرات شتابنده امکان‌پذیر نیست. در چنین وضعی افرادی می‌توانند خود را برای مقابله موثر با موقعیت پراسترس زندگی آماده کنند که امکان بهزیستی، سلامت روانی و جسمانی را از پیش فراهم نموده باشند. بنابراین شناخت عواملی که منجر به بهزیستی و سلامت روانی افراد می‌گردد از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. از آنجایی‌که هدف اصلی بهزیستی روانی کمک به همه افراد در رسیدن به زندگی کامل‌تر، شادتر و پیشگیری از بروز اختلالات خلقی، عاطفی و رفتاری است، پیشگیری از بروز بیماری‌های روانی به‌منظور ایجاد جامعه سالم از وظایف اصلی نظام‌های آموزشی است. شادی و شادکامی از متغیرهای مهم و تاثیرگذار در طول زندگی آدمی است. شادی به نوعی معنای زندگی یا از معنا دهندگان آن است. تاثیر شادکامی در رضایت از زندگی موضوعی قابل توجه است. هدف از پژوهش حاضر، بازساخت، اعتباریابی، پایاسازی و هنجاریابی مقیاس سنجش شادکامی آکسفورد(ohi)  آرگایل، مارتین و کراسلند است. این مقیاس شامل 29 گویه در قالب پنج حیطه ی رضایت از زندگی، عزت نفس، بهزیستی، رضایت خاطر و خلق مثبت بوده است که در اختیار مشارکت کنندگان قرار گرفت. روش‌ها: روش تحقیق، توصیفی پیمایشی و از نوع تحلیل عاملی r می باشد. جامعه آماری پژوهش200 نفر از دانشجویان معماری در چهار دانشگاه تهران هستند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. یافته‌ها: پژوهش حاکی از آن است که در مقیاس آرگایل در زمینه شادکامی آکسفورد، پنج حیطه ی عزت نفس، رضایت از زندگی، رضایت خاطر، بهزیستی و خلق مثبت مطرح هستند. در حالی که در این پژوهش، عامل های امیدواری، رضایت از زندگی، بهزیستی، خلق مثبت و احساس زیبایی شناختی تایید شده اند. این دو عامل متفاوت، احساس زیبایی شناختی مختص رشته معماری و دیگری امیدواری مختص ایران می باشند. نتیجه‌گیری: در آخر با بررسی تطبیقی نتایج تحقیق پرسشنامه شادکامی آکسفورد در سال های 1999  و 2007  نسبت به تحقیق حاضر در سال 2019 میزان مطابقت  95% و  96% به دست آمده است.

Standardization, validation and reliability scale evaluation of happiness among students

Background and Objectives: Happiness is the highest level of positive emotion. Happiness is neurologically activated by a rapid decrease in nerve firing rate. Getting rid of physical pain, getting rid of worries, solving difficult problems, and winning an anxietyprovoking competition are examples of a pattern of reduced neurological arousal of happiness. Avoiding stressors and avoiding accelerating change is not possible. In such a situation, people can prepare themselves to effectively deal with stressful life situations that have already provided the possibility of wellbeing, mental and physical health. Therefore, recognizing the factors that lead to the wellbeing and mental health of individuals is of particular importance. Since the main purpose of mental wellbeing is to help all people achieve a fuller, happier life and to prevent mood, emotional and behavioral disorders, prevention of mental illness in order to create a healthy society is one of the main tasks of educational systems. Happiness is one of the most important and influential variables in human life. Happiness is a kind of meaning of life or one of its givers. The effect of happiness on life satisfaction is significant. The purpose of this study is to rebuild, validate, and standardize of the Argyle, Martin, and Crass land’s Oxford happiness scale (OHI). The scale consists of 29 items in terms of five areas of life satisfaction, selfesteem, wellbeing, mind satisfaction, and positive mood that have been made available to the participants. Methods: The research method is descriptivesurvey based on R factor analysis. The statistical population of the study was 200 students of architecture in four universities in Tehran, selected by simple random sampling method. Findings: The results of this study indicate that in the Oxford happiness scale, argyle has five factors; selfrespect, life satisfaction, mind satisfaction, wellbeing and positive mood, while in this study, the factors of hope, life satisfaction, wellbeing, positive mood and aesthetic sense have come to light and there are two differences: “the aesthetic sense” that is unique to the field of architecture and “the hope” is specific to for Iranian. Conclusion: Finally, a comparative study of research in Oxford questionnaire between 1999 and 2007 was conducted with a 95% and 96% fitness index ratio in 2019.   ===================================================================================== COPYRIGHTS  ©2020 The author(s). This is an open access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution (CC BY 4.0), which permits unrestricted use, distribution, and reproduction in any medium, as long as the original authors and source are cited. No permission is required from the authors or the publishers.  =====================================================================================