دراسه زمن السرد فی روایه فرانکشتاین فی بغداد وفقاً لنظریه جیرار جینیت

یعتبر الزمن من بین العناصر المکونه للروایه مابعدالحداثیه عنصراً اکثر اهمیه فی الحکی وتحسین بنیه السرد. قدم جیرار جینیت، احد المنظرین المشهورین فی هذا المجال، اطارًا نظریًا واضحًا لتحلیل عنصر الزمن فی الروایه، حیث یعتقد انه عند تحلیل زمن السرد ومقارنته بالزمن التقویمی، یجب علینا تحلیل ثلاثه مقولات مهمه وهی: الترتیب والمده والتواتر، من اجل رصد وتقییم اهم تقنیات الوقت المستخدمه فی الروایات المعاصره. روایه فرانکشتاین فی بغداد لاحمد سعداوی هی روایه مناسبه للتحلیل على اساس نموذج جینیت وفحص تجلیات عنصر الزمن بسبب ترکیزها الکبیر على المفارقات الزمنیه. لذلک، تحاول هذه الدراسه وبالاعتماد على المنهج الوصفی التحلیلی ان تتطرق الی عنصر الزمن واکتشاف الجوانب البارزه للمفارقات الزمنیه فی روایه فرانکشتاین فی بغداد بوصفها احدی ابرز الروایات مابعد الحداثیه. اظهرت النتائج ان السارد لم یتابع الزمن الترتیبی المنطقی واستخدم مختلف اسالیب کسر الزمن کالاسترجاع والاستباق، والتسریع السلبی، والتسریع الایجابی، وهذه المفارقات الزمنیه منحت الراوی امکانیات تناسب اختیاراته الفنیه وغایاته الجمالیه.

A Study of Narrative Time in the Novel Frānkenštāin fī Baghdād (Frankenstein in Baghdad) based on the model of Gerard Genet

Time has the most obvious function to improve the structure of the story among the constituent elements of the story. Gerard Genet, as one of the theorists in this field, provided a clear theoretical framework for evaluating and analyzing the element of time in the story. Genet believes that in analyzing narrative time and comparing it with calendar time, three important categories such as order, continuity and frequency should be analyzed in order to extract and evaluate the most important narrative techniques used in each work of fiction. Ahmad Saadawi’s novel Frānkenštāin fī Baghdād (Frankenstein in Baghdad) is a suitable novel for analysis based on the Genet model due to its great emphasis on time. Therefore, in the present study, an attempt is made to investigate the element of time in the novel Frankenstein in Baghdad based on the descriptive-analytical method and with the aim of discovering the salient aspects of time turbulence in post-modern novels. The results show that the widespread use of retrospectives, negative accelerations and positive accelerations, has caused irregularity and discontinuity in the narrative time of Frankenstein in Baghdad. This sometimes confuses the reader in the story, which of course is one of the features of postmodern stories, and Ahmad Saadawi has been able to make good use of this techniques.