صوره دون جوان فی شعر سمیح القاسم وعبدالله بَشیو؛ دراسه مقارنه صورولوجیه

علم دراسات الصوره (image studies) او الصورولوجیا او علم الصور (imagologie) یبیّن لنا جانبا هامّا من وظیفه الادب المقارن (او النقد المقارن بالواقع) فی المدرسه الفرنسیه حیث یتطرق الى دراسه صوره الانا والآخر فی النصوص الادبیه. صوره الآخر کمرآه یرى الانا نفسه فیها من جانب ویرى الآخر معامله الانا ومواجهته معه من جانب آخر. دون جوان (don juan) شخصیه اسطوریه اسبانیه تُعرف بزیر النساء او مغوی النساء او صریع الغوانی فی الثقافه الاسبانیه خاصه وفی الثقافه الاروبیه او العالمیه عامّه. لدون جوان علاقات مع مختلف النساء ولایزال یبحث عن امراه اخرى جدیده ویترک القدیمه تماما. للشاعرین سمیح القاسم وعبدالله بَشیو، باعتبارهما فحول ادب المقاومه فی الادبین العربی والکردی، قصیدتان موجّهتان الى دون جوان وهما یوظفان صورته السلبیه فی مجال ادب المقاومه توظیفا جدیدا لیظهرا مدى التزامهما بهذا النوع من الادب ویُثریا المعانی الشعریه لدیهما. تبحث هذه المقاله عن کیفیه الرویه لصوره الآخر الاسطوری الاسبانی وتوظیفها فی شعر الانا العربی والکردی بالاعتماد على المنهج الوصفی التحلیلی وعلى ضوء الادب المقارن الامریکی. توصلت الدراسه الى ان رویه سمیح القاسم فی صوره دون جوان تسامحیه على الاطلاق، لکن رویه عبدالله بَشیو تسامحیه اولاً ثم تتغیر وتَصیر تشویهیه سلبیه انتهاءاً، والانا حقیقیه فی هاتین القصیدتین لکن الآخر اسطوری یعنی ان الآخر صوره من صوره الآخر الاصلی البدائی.

The image of Don Giovanni in the poem of Samīh alQāsim and Abdulla Pashew, An imagologic and comparative study

The Imagology (Fr. Imagologie) is one of the new important branches of the Comparative literature or Comparative criticism in French school that deals with the image of I and Other in literary texts. The image of Other is like a mirror that on the one hand, I sees in it his/her view, and on the other hand the Other can see I’s viewpoint of his/her view in it. Don Giovanni is a Spanish legendary character who is famous as a philander or gallant or flirtman. The same character is European cultures. This character is fond of relations to many women and is continuously in search of new cases and leave the old ones. Samīh alQāsim and Abullah Pashew, two great poets of the Resistance literature in Arabic and Kurdish literature, has each one an ode for Don Giovanni in order to use it to enrich their resistance literature through its image reflection and to create more fruitful poetic concepts. This essay in the light of comparative literature and by use of descriptiveanalytic approach tries to disclose the Arab and kurd I outlook in  imaging Spanish mythical other and employing it in their poems. Samih alQāsim’s imaging of Don Giovanni is tolerant and compromising, but Abullah Pashew’s is in the beginning tolerance and then changes to negative and ugly one. I in these two odes are of the real kind (human being) and other is of the mythical type.