مطالعه عوامل روان‌شناختی تاثیرگذار بر فرهنگ‌پذیری دانشجویان

تحقیق حاضر از سه مرحله تشکیل شد. در مرحله اکتشافی اول، 190 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران، هر یک در یکی از دو موقعیت پژوهشی و در پاسخ به متن تجدیدنظر شده مرگ، زندگی و اطمینان همکاری داشتند. نتیجه این مرحله، دستیابی به 73 درصد مخاطره‌گریزی در موقعیت مثبت و 68 درصد مخاطره‌پذیری در موقعیت منفی بود. این یافته نشان داد که این نسخه سناریو توانسته است با آزمودنی‌های ایرانی ارتباط برقرار کند. در مرحله دوم، 361 نفر از دانشجویان پردیس فنی دانشگاه تهران، در چارچوب طرح علی ـ مقایسه‌ای، هر یک در یکی از هشت گروه، نسخه‌ای از متون هشت‌گانه تجدیدنظر شده مرگ، زندگی و اطمینان را پاسخ دادند. نتایج نشان داد که اثر چارچوب، ارتباط مستقیمی با «اهمیت سرنوشت قربانی برای آزمودنی» دارد. به‌عبارت دیگر هنگامی که در آزمودنی‌ها «درگیری هیجانی» نسبت به «سرنوشت مخاطبین در معرض خطر» ایجاد می‌شود اثر چارچوب بارز می‌گردد. همچنین، مطابق با یافته‌های مرحله دوم، فرهنگ دانشجویی مولفه‌های ارزشی نسبتاً متفاوتی را به آنان عرضه می‌دارد. مطابق با این یافته، می‌توان دانشجویان را گروه اقلیت محسوب دانست و عوامل مرتبط با فرهنگ‌پذیری را در آنان مطالعه نمود. مرحله سوم پژوهش به‌همین منظور به‌انجام رسید. در این مرحله، 155 نفر از دانشجویان پردیس فنی دانشگاه تهران، در چارچوب طرح همبستگی، با پاسخ‌دهی به مقیاس محقق‌ساخته مشارکت کردند. یافته‌ها به‌طور کلی حاکی از وجود ارتباط معنادار میان منابع فرهنگ‌پذیری (خانواده و دین)، عوامل تنش‌زا و انطباق روان‌شناختی در این جامعه می‌باشد. بنابراین، برای افزایش انطباق روان‌شناختی دانشجویان می‌توان از مولفه‌های مربوط به منابع خانوادگی و دینی کمک گرفت. از آنجا که انطباق روان‌شناختی و انطباق جامعه‌شناختی از سازه‌های مجاور و همپوش می‌باشند، از یافته‌های این پژوهش می‌توان جهت ارتقای سطح فرهنگ‌پذیری و افزایش انطباق جامعه‌شناختی دانشجویان بهره جست.