جنگ نرم، دموکراسی سازی آمریکایی و نظریه امپریالیسم فرهنگی

سال‌ها پیش از افول قدرت اتحاد جماهیر شوروی و از بین رفتن مدل کمونیستی در جهان، این انگیزه در ایالات متحده ایجاد شده بود که در راستای «دموکراسی سازی»، مدل دموکراسی کاپیتالیستی خود را به عنوان مدلی برتر در جهان ارایه دهد. این امر زمینه ای شد برای تقویت آژانس هایی موفق در برخورد ایدیولوژیک با شوروی، آژانس هایی همچون «بنیاد (موقوفه) ملی برای دموکراسی» (نِد) که پس از جنگ سرد هدف خود را مناطق دیگر جهان ازجمله خاورمیانه قرار دادند. در این باره، باید پرسید آیا فرایند دموکراسی سازی و تلاش بنیادهای مذکور به عنوان بازوی اجرایی آن، واقعاً در جهت گسترش حقیقی دموکراسی در کشورهای دیگر بوده یا اینکه این گونه تلاش‌ها همان اقدامات سازمان های اطلاعاتی غربی در لباسی عامه پسند و به منظور پیاده سازی جنگ نرم هستند؟ جهت بررسی این موضوع در این مقاله از نظریه «امپریالیسم فرهنگی» ایالات متحده (به عنوان گستره ای فریبنده از راهبرد کلان جنگ نرم) تحت لوای «دیپلماسی عمومی» به عنوان چارچوب نظری استفاده شده است. در این مقاله نشان داده می‌شود که این نوع دموکراسی سازی، پوششی مناسب برای سیاست های سرشار از نیرنگ و مخفی کاری در راستای تحمیل امپریالیسم است و نهادهایی همانند «بنیاد ملی برای دموکراسی» در واقع همان اقدامات مخفی سیا را در پس ظاهری فریبنده انجام می‌دهند.